نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهمایون‌فر, وفاfa_IR
dc.contributor.authorخالدی درویشان, عبدالواحدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T17:06:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T17:06:35Z
dc.date.available1399-07-08T17:06:35Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T17:06:35Z
dc.date.issued2016-12-21en_US
dc.date.issued1395-10-01fa_IR
dc.date.submitted2015-01-19en_US
dc.date.submitted1393-10-29fa_IR
dc.identifier.citationهمایون‌فر, وفا, خالدی درویشان, عبدالواحد. (1395). گزارش فنی: تأثیرپذیری پاشمان از دست‌خوردگی خاک در مطالعات آزمایشگاهی فرسایش. مهندسی و مدیریت آبخیز, 8(4), 478-485. doi: 10.22092/ijwmse.2016.107182fa_IR
dc.identifier.issn2251-9300
dc.identifier.issn2322-536X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/ijwmse.2016.107182
dc.identifier.urihttps://jwem.areeo.ac.ir/article_107182.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/13150
dc.description.abstractیکی از روش‌­های بررسی فرسایش، انجام مطالعات در کرت­‌های آزمایشگاهی است، اما انتقال و آماده­‌سازی خاک که منجر به تخریب ساختمان خاک می‌شود، هنوز از جمله معایب انجام مطالعات آزمایشگاهی فرسایش است. دست‌خوردگی خاک در اثر انتقال و آماده­‌سازی در آزمایشگاه از جمله مواردی است که می‌­تواند نتایج اندازه­‌گیری­‌های فرسایش را با آنچه که در طبیعت است، مغایر سازد. از سوی دیگر اندازه‌گیری پاشمان که به­‌عنوان اولین عامل مسبب جدایش و سپس حرکت ذرات خاک، از اهمیت زیادی برخوردار است. بنابراین آگاهی از انحراف نتایج پاشمان در اثر اقدامات آماده‌­سازی خاک برای ارتقای دقت نتایج آزمایشگاهی ضرورتی انکارناپذیر است. در همین راستا پژوهش حاضر برای مقایسه تغییرات میزان پاشمان خاک در یک خاک شنی-رسی-لومی در هر دو حالت دست‌نخورده و دست‌خورده و در شدت­‌های بارندگی 40، 60 و 80 میلی­‌متر بر ساعت انجام شد. بر طبق نتایج پژوهش حاضر دست‌خوردگی خاک در مطالعات آزمایشگاهی فرسایش متغیرهای پاشمان در جهت بالادست و پایین­‌دست و پاشمان ناخالص را در سطح 99 درصد و پاشمان خالص را در سطح 95 درصد به­‌طور معنی­‌دار افزایش داد، در حالی که نسبت پاشمان بالادست به پایین‌­دست در اثر دست‌خوردگی خاک تغییر معنی­‌داری نداشت. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، متغیرهای مختلف پاشمان شامل پاشمان در جهت­‌های بالادست و پایین­‌دست، پاشمان ناخالص و پاشمان خالص در خاک دست‌خورده برای پژوهش­‌های آزمایشگاهی فرسایش نسبت به خاک طبیعی به­‌ترتیب 216، 241، 234 و 257 درصد افزایش یافتند.fa_IR
dc.format.extent471
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداریfa_IR
dc.publisherSoil Conservation and Watershed Management Research Institute (SCWMRI)‎en_US
dc.relation.ispartofمهندسی و مدیریت آبخیزfa_IR
dc.relation.ispartofWatershed Engineering and Managementen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/ijwmse.2016.107182
dc.subjectپاشمان خالص؛ پاشمان ناخالص؛ حوزه آبخیز کجور؛ شبیه‌سازی بارانfa_IR
dc.subjectکرت فرسایشfa_IR
dc.titleگزارش فنی: تأثیرپذیری پاشمان از دست‌خوردگی خاک در مطالعات آزمایشگاهی فرسایشfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرسfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue4
dc.citation.spage478
dc.citation.epage485
nlai.contributor.orcid0000-0002-5596-5411


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد