استراتژی‏های ملت‏ سازی و توسعه ناموزون در ایران

Abstract

این مقاله، رابطه میان استراتژی‏های ملت‏سازی و توسعه نامتوازن منطقه‏ای در ایران را در دوره‏های پهلوی و جمهوری اسلامی با طرح این پرسش که استراتژی‏های ملت‏سازی چه تأثیری بر نابرابری‏های منطقه‏ای در ایران داشته‏اند؟ مورد بررسی قرار داده است. فرضیه مقاله این است که به‏رغم سرشت متفاوت استراتژی‏های ملت‏سازی در دو دوره پهلوی و جمهوری اسلامی، هر دوی این استراتژی‏ها در ایجاد درجه‏هایی از توسعه نامتوازن منطقه‏ای در ایران نقش داشته‏اند. یافته‏های حاصل از این مطالعه که به روش تبیین علی مورد پردازش قرار گرفته‏اند، حاکی از این است که از میان مؤلفه‏ها و عناصر استراتژی ملت‏سازی در دوره‏های یادشده، عناصر مشترک مهمی مانند تمرکزگرایی سیاسی و اقتصادی و سیاست اصلاحات از بالا در ایجاد توسعه نامتوازن مؤثر بوده‏اند.<br /> <strong> </strong>