نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمشایخی پور, محمدعلیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T22:14:38Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T22:14:38Z
dc.date.available1399-07-08T22:14:38Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T22:14:38Z
dc.date.issued2010-02-20en_US
dc.date.issued1388-12-01fa_IR
dc.date.submitted2009-12-22en_US
dc.date.submitted1388-10-01fa_IR
dc.identifier.citationمشایخی پور, محمدعلی. (1388). جایگاه مصلحت در سیره و سخن امام علی (ع). انسان پژوهی دینی, 6(21), 145-159.fa_IR
dc.identifier.issn6024-2251
dc.identifier.urihttp://raj.smc.ac.ir/article_2623.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/128163
dc.description.abstractاسلام دین خاتم است و این امر مستلزم ظرفیت این دین آسمانی در پاسخ به نیازهای بشر در همه زمان‌ها، مکان‌ها و شرایط مختلف است. بخش عظیمی از این ظرفیت معلول اصل مهم مصلحت حکیمانه و منطبق با فطرت است. در سیره و سخنان امام علی(ع) این اصل مهم از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است به گونه‌ای که با استناد به آن می‌توان به رهیافت‌های نوینی در این‌باره نائل شد. مصلحت شامل مصالح دین و جامعه هر دو می‌شود. شیوه مصلحت‌یابی حضرت از طریق مشورت، نصیحت، امر به معروف و نهی از منکر و بهره‌گیری از تجربه و دانش متخصصان انجام می‌گیرد. مصالح عامه، حکومتی و قانونی، سازمانی و حرفه‌ای و مصالح شخصی، انواعی از مصلحت است که آن حضرت مورد توجه و تأکید قرار داده است.fa_IR
dc.format.extent1822
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherمجتمع آموزش عالی شهید محلاتی (ره)fa_IR
dc.relation.ispartofانسان پژوهی دینیfa_IR
dc.relation.ispartofReligious Anthroplogyen_US
dc.subjectمصلحت حکیمانهfa_IR
dc.subjectتدبیر امورfa_IR
dc.subjectامام علی(ع)fa_IR
dc.subjectمصلحت دینfa_IR
dc.subjectمصلحت جامعهfa_IR
dc.titleجایگاه مصلحت در سیره و سخن امام علی (ع)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی کارشناسی ارشد نهج البلاغه دانشکده علوم و حدیثfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue21
dc.citation.spage145
dc.citation.epage159


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد