تاثیر محلول‌پاشی آهن نانو بر کارایی مصرف آهن در چغندرقند

Abstract

برای بررسی اثر مقادیر آهن (یک، دو و سه در هزار) در مراحل مختلف رشد گیاه (20، 40، 60، 80 و 100 درصد پوشش سطح زمین توسط چغندر قند) روی کارایی مصرف آهن در چغندرقند، یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی با 3 تکرار در اراضی تحقیقاتی کارخانه قند نقده در سال 1390 اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها روی صفات کارایی مصرف آهن در تولید پروتئین برگ و اندام‌های هوایی، وزن خشک ریشه، بیوماس و عملکرد قند نشان داد که برهم­کنش مقادیر آهن × زمان محلول‌پاشی بر کارایی مصرف آهن در تولید پروتئین برگ و اندام‌های هوایی، وزن خشک ریشه، بیوماس و عملکرد قند در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. بیشترین کارایی مصرف آهن در پروتئین برگ (568) متعلق به تیمار محلول­پاشی آهن با غلظت یک در هزار در مرحله 40 درصد پوشش سبز بود، در حالی‌که بیشترین کارایی مصرف آهن در پروتئین اندام‌های هوایی (1080)، وزن خشک ریشه (41769)، بیوماس (98009) و عملکرد قند (128152) مربوط به تیمار محلول­پاشی آهن با غلظت یک در هزار در مرحله رشدی 80 درصد پوشش زمین بود. کاهش کارآیی مصرف آهن با افزایش غلظت آن در محلول­پاشی نشان دهنده بازده نزولی این عنصر ریز مغذی است.