اثر سطوح مختلف موننسین بر عملکرد رشدی و اسیدهای چرب فرار شکمبه گوساله‌های ماده قطع شیر هلشتاین

Abstract

به منظور بررسی سطوح مختلف موننسین بر روی صفات عملکردی، مصرف و بازده خوراک و همچنین میزان اسیدهایچربفرار شکمبه گوساله‌های قطع شیر هلشتاین، آزمایشی با 66 رأس گوساله ماده با میانگین سن 5±90 روز و میانگین وزن 5±103 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی به مدت 90 روز انجام شد. تیمارها شامل: 1) گروه شاهد بدون دریافت موننسین، 2) گوساله‌هایی که 70 میلی‌گرم موننسین در روز دریافت کردند و 3) گوساله‌هایی که 140 میلی‌گرم در روز موننسین دریافت کردند. ماده خشک مصرفی روزانه گوساله‌ها دارای تفاوت معنی‌دار (01/0=P) بود. میانگین خوراک مصرفی روزانه به ترتیب برای تیمارهای 1تا 3 برابر با 99/5، 82/5 و 04/4 کیلوگرم بود که تیمار حاوی 70 میلی‌گرم موننسین کمترین مصرف و تیمار حاوی 140 میلی‌گرم موننسین بالاترین مصرف را دارا بودند. ضریب تبدیل غذایی در ماه 5 بین گروه‌های آزمایشی دارای تفاوت معنی‌دار بود (05/ 0=P). وزن بدن گوساله‌هایی که موننسین دریافت کرده بودند بیشتر از گروه شاهد بود و در کل وزن بدن تیمار حاوی 70 میلی‌گرم موننسین با گروه شاهد دارای تفاوت معنی‌دار بود (05/0≥P). میانگین افزایش وزن روزانه ماه پنجم بین گروه‌های آزمایشی دارای تفاوت معنی‌دار (05/ ≥P) بود و تیمار با 140 میلی‌گرم موننسین دارای بیشترین افزایش وزن روزانه بود. میانگین افزایش قد گوساله‌ها نیز بین تیمارهای آزمایشی دارای تفاوت معنی‌دار (05/ ≥P) بود و تیمار با 70 میلی‌گرم موننسین با 65/12 سانتی‌متر افزایش قد دارای بیشترین رشد بود. تیمارهای آزمایشی از لحاظ پروپیونات نیز دارای تفاوت معنی‌دار بودند، به طوری که تیمار حاوی 70 میلی‌گرم موننسین دارای بیشترین غلظت بود.