کاربرد پس از برداشت متیل‌جاسمونات بر ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی گیلاس رقم تک‌دانه مشهد

Abstract

میوه گیلاس پس از برداشت، به­سرعت دچار زوال شده و در برخی موارد به­دلیل مدت زمان انتقال و بازاریابی، با کیفیت مناسب به­دست مصرف کنندگان نمی‌رسد. بنابراین استفاده از ترکیبات طبیعی جهت افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت آن ضروری به نظر می­رسد. در این پژوهش از تیمار متیل­جاسمونات در غلظت­های صفر، 7 و 14 میکرومول در لیتر جهت افزایش عمر پس از برداشت و کیفیت میوه‌های گیلاس در طول دوره نگهداری در سردخانه­ی با دمای 1/0±1 درجه­سانتی‌گراد استفاده شد و صفات مورد نطر در دو زمان 15 و 30 روز بعد از انبارداری اندازه­گیری شدند. شاخص‌های کیفی نظیر pH، مواد جامد محلول (TSS)، اسید‌های قابل تیتر (TA)، آنتی­اکسیدان کل، فنل کل، فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل، فعالیت آنزیم­های کاتالاز، پراکسیداز و پلی­فنل اکسیداز مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متیل جاسمونات به­طور معنی‌داری باعث حفظ pH، افزایش TA، افزایش میزان TSS/TA و همچنین موجب افزایش آنتی­اکسیدان کل، فنل کل و فلاونوئید کل شده و از افزایش فعالیت آنزیم­های پراکسیداز و پلی­فنل اکسیداز جلوگیری کرده است ولی بر روی TSS، تأثیری نداشته است. نتایج این پژوهش نشان داد که متیل جاسمونات موجب افزایش عمر پس از برداشت محصول از طریق افزایش آنتی­اکسیدان کل و کاهش میزان پیری شده است.