بازخوانی گفتمان مسلط روشنفکریِ هم پیوند با انقلاب اسلامی در چهارچوب ملی‏ گرایی فرهنگی

Abstract

پژوهش حاضر به­ دنبال هویت­ شناسی گفتمان مسلط روشنفکریِ ایران در آستانه­ ی انقلاب اسلامی و بازخوانی آن در قالب دانش واژه­ های شناخته شده­ تر است. بر اساس فرضیه­ ی مقاله، گفتمان مذکور در چهارچوب ملی­ گرایی فرهنگی قابل تحلیل است. یافته­ های پژوهش که مؤید تأیید این فرضیه است نشان می­ دهد که گفتمان مذکور مؤلفه­ های مشترک و مهمی با ملی­ گرایی فرهنگی دارد. در این میان، مهم­ترین مؤلفه­ های مشترک عبارتند از: تأثیر­پذیری از اندیشه­ های رمانتیک و ضد روشنگری غربی؛ باور به اندام­ وارگی اجتماعی؛ تکاپو برای عبور از بحران هویت و تعریف رسالت اجتماعی برای روشنفکران؛ مقابله با مدرنیته غربی و نفی تقلید فرهنگی؛ تغییر تمرکز از دولت و انجام اصلاحات حقوقی به مردم و انجام اصلاحات اجتماعی؛ تلقی فرهنگ عامه به مثابه منبع اصلی هویت؛ پیگیری پروژه­ای برای تغییر اجتماعی و پیشرفت.