تعیین الگوی بهینه بهره برداری صنعت مرغداری با تأکید بر کاهش مصرف سوخت و آلودگی در استان کرمان

Abstract

مطالعه حاضر، نسبت به تعیین الگوی بهینه بهره برداری مرغداری‌های استان کرمان با تأکید بر اهداف حداکثر کردن بازده ناخالص، حداقل کردن مصرف سوخت، حداقل کردن مصرف برق و حداقل کردن آلودگی، با تکمیل 200 پرسشنامه از بهره برداران اقدام شده است. برای این منظور ابتدا الگوی بهینه بهره برداری از مرغداری براساس هر کدام از اهداف جداگانه مشروط به یک مجموعه معینی از محدودیت‌ها، تعیین شد. سپس از روش بهینه سازی مقید تعمیم یافته، برای بهینه‌سازی همزمان تمامی اهداف استفاده شده است. روش مقید تعمیم یافته منجر به تولید مجموعه جواب‌های کارایی شامل 49 جواب شده است. سپس جواب منتخب از میان مجموعه جواب‌های کارا، با استفاده از روش فاصله‌ای TOPSIS با در نظر گرفتن ترکیب وزنی ذکرشده برای اهداف بدست آمده است. نتایج الگوهای بهینه نشان داد که در منطقه مورد نظر هر دو محصول مرغ گوشتی و مرغ تخم گذار وارد الگوی تولید شده و این میزان از الگوی فعلی کمتر است. همچنین سطح تولید مرغ گوشتی در الگوی بهینه بیش از سطح تولید مرغ تخم گذار می‌باشد و این الگوی پیشنهادی با افزایش بازده برنامه‌ای و کاهش میزان مصرف سوخت در منطقه نسبت به شرایط موجود همراه است. لذا تغییر الگوی تولید منطقه به سمت تولید بیشتر مرغ گوشتی و تولید کمتر مرغ تخم گذار پیشنهاد می‌شود.