بررسی نتایج ناخواسته اجتماعی ناشی از "مین" ضد نفر در استان کردستان

Abstract

<strong>چکیده</strong> <em>مطالعه کنش و نتایج ناخواسته کنش­های انسانی یکی از مفاهیم بنیادی در پژوهش­های علوم اجتماعی بوده است. اهمیت مطالعه نتایج ناخواسته کنش فقط ناشی از پیامد مثبت یا منفی نیت عاملان کنش نیست بلکه تولید نتایج و کنش­های متوالی دیگری است که فراسوی پیش­بینی کنشگران می‌رود. به‌کارگیری "مین"های ضدنفر در جنگ ناشی از کنش هدفمند میان نیروهای متخاصم است که نتایج ناخواسته فردی و اجتماعی گسترده و غیرقابل‌پیش‌بینی به دنبال دارد. مشکلات ناشی از پیامدهای پنهان، ناخواسته و غالباً منفی این پدیده دامن‌گیر نهادهای مختلف اجتماعی شده و هزینه‌های سرسام­آوری را بر دوش جامعه می­گذارد. ازاین‌رو، هدف این تحقیق بررسی نتایج ناخواسته اجتماعی ناشی از مین­های زمینی ضدنفر در استان کردستان به‌عنوان یکی از استان­های آلوده به مین کشور است.</em> <em>مبانی نظری این تحقیق ریشه در مطالعات مرتن و گیدنز دارد. روش این تحقیق از نوع ترکیبی (کمی-کیفی) بوده و جامعه موردمطالعه مشتمل بر کلیه افراد غیرنظامی بوده است که در استان کردستان به نحوی از انحاء در معرض آسیب ناشی از مین قرارگرفته‌اند. بخشی از داده­ها از طریق اسناد و مدارک بنیاد جانبازان، هلال‌احمر و سایر منابع و بخشی از طریق مصاحبه با آسیب­دیدگان به‌دست‌آمده است. نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از مین­های ضدنفر و پیامدهای ناخواسته آن ضمن این‌که جان انسان‌های زیادی را گرفته وعده‌ای را معلول ساخته است، عامل مهاجرت و طلاق و ناامنی بوده و به محیط‌زیست، کشاورزی و توریسم... آسیب جدی وارد ساخته است. تمام آسیب‌های ناشی از این پدیده هنوز ناشناخته است و در ابعاد زمان، مکان و مشکلات در حال گسترش است. نتایج استفاده از مین ­امری مزمن بوده و راه‌حل جدی برای آن نیازمند خواست، همکاری گسترده و مداوم نهادهای­مردمی، دولتی و بین‌المللی برای پیشگیری از تولید، ذخیره و به‌کارگیری آن­هاست.</em> <strong> </strong>