ارزیابی شاخص‌های حمل و نقل و ارتباطات استانهای ایران

Abstract

<em>امروزه حمل و نقل به عنوان یکی از مهم‌ترین زیرساخت‌های توسعه تلقی می­شود و به دلیل داشتن نقش زیربنایی تأثیر فراوانی بر فرآیند رشد اقتصادی کشور دارد. از این رو، در این پژوهش شاخص‌های حمل و نقل، انبارداری و ارتباطات استان‌های کشور مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند. </em><em>روش این پژوهش توصیفی - تحلیلی و ابزار جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات</em><em> شامل مطالعات اسنادی است.</em> <em>جامعه آماری شامل 31 استان بر اساس تقسیمات سیاسی سال 1392 می­باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها نیز از روش تحلیل عاملی در قالب نرم افزار </em><em>SPSS</em><em> استفاده شده است. </em><em>داده­های موردنیاز شامل شاخص­های حمل‌ونقل، انبارداری و ارتباطات جمع‌آوری و</em><em>پایگاه داده تشکیل شد، سپس شاخص‌ها در دو گروه </em><em>"</em><em>حمل و نقل و انبارداری</em><em>"</em><em> و </em><em>"</em><em>ارتباطات</em><em>"</em><em> تقسیم‌بندی شده­اند. شاخص‌های گروه حمل‌ونقل و انبارداری در هفت عامل و شاخص‌های گروه ارتباطات در چهار عامل تقلیل یافته‌اند. در نهایت با استفاده از امتیاز عاملی، استان‌ها در پنج دسته کاملاً برخوردار، برخوردار، متوسط، محروم و بسیار محروم رتبه‌بندی شده‌اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در زمینه حمل‌ونقل و انبارداری استان‌های تهران، البرز، اصفهان، فارس، خوزستان و کرمانشاه کاملاً برخوردار و استان‌های اردبیل، ایلام، بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد، یزد، قم، خراسان جنوبی و سمنان در رده بسیار محروم قرارگرفته‌اند. در زمینه برخورداری از ارتباطات نیز استان‌های تهران، البرز، اصفهان، خوزستان، سیستان و بلوچستان و گیلان کاملاً برخوردار و استان‌های ایلام، کهگیلویه و بویراحمد، قم و خراسان جنوبی در رده بسیار محروم قرارگرفته‌اند.</em><br /> <strong> </strong>