بررسی اثربخشی مداخله روانی آموزشی بر بار روانی مراقبان خانگی بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی

Abstract

<strong>مقدمه:</strong> مراقبت از بیمار مبتلا به اختلال روانی مسؤولیتی است که بار روانی زیادی برای اعضای خانواده به همراه دارد. در سال های اخیر به روان درمانی ها به ویژه مداخله های روانی- اجتماعی در کنار دارو درمانی بیشتر توجه شده است. از جمله این مداخلات آموزش های روانی خانواده محور است. هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی مداخله روانی آموزشی بر بار روانی مراقبان خانگی بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی بود.<br /> <strong>مواد و روش‌ها:</strong> پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در بیمارستان اعصاب و روان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال ۱۳97 انجام گردید. نمونه های پژوهش شامل 31 نفر از مراقبان اصلی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی بودند که در 6 جلسه آموزش گروهی شرکت کردند. قبل و بعد از مداخله پرسشنامه بار روانی زاریت توسط مراقبان به صورت خودایفا تکمیل گردید. داده های به دست آمده توسط نرم افزار آماری spss-19 و آزمون های آماری کای اسکوئر، همبستگی پیرسون و تی زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.<br /> <strong>یافته ها:</strong> میانگین سن مراقبان 62/12± 77/45 بود. میانگین بار روانی مراقبان بیماران در پیش آزمون 73/14± 45/66 بود. نتایج مطالعه نشان داد که پس از شرکت در جلسات آموزشی میانگین بار روانی در مراقبان با میانگین 53/10± 38/49 به طور معنی داری کاهش یافته بود(001/0< P).<br /> <strong>نتیجه­ گیری:</strong> با توجه به اثربخشی مداخله روانی آموزشی بر بار روانی مراقبان خانگی بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی پیشنهاد می شود که از الگوی مداخلات روانی آموزشی در بخش های روانپزشکی جهت مراقبان خانگی بیماران دوقطبی استفاده نمایند.<br /> <strong> </strong>