سنجش کیفیت زندگی مهاجران افغان مقیم ایران با رویکرد ذهنی (مطالعه موردی: روستای فیروزآباد)

Abstract

بحث کیفیت زندگی موضوع جدیدی است که در دهه­های اخیر مورد توجه محققان و دانشگاهیان به خصوص در ایران قرار گرفته است.کیفیت زندگی دارای دو رویکرد اساسی عینی و ذهنی است. در این تحقیق کیفیت زندگی شهری با رویکرد ذهنی و با در نظر گرفتن شاخص­های فرهنگی- اجتماعی، اقتصادی، کالبدی- محیطی و زیست محیطی بررسی شده و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. یافته­های حاصل از پرسش­نامۀ میدانی با استفاده از میانگین و آزمون­های آماری t تک نمونه­ای، آزمون Kolmogorov-Smirnov تک نمونه­ای و رگرسیون خطی چند متغیره به کمک نرم­افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون t تک نمونه­ای نشان دهندۀ این است که شرایط کیفیت زندگی مهاجران در روستای فیروزآباد شهرستان ری پایین و کمتر از حد متوسط ارزیابی شده است. که این نتایج نشان داد برای بهبود کیفیت زندگی مهاجران در سطح روستای فیروزآباد شهرستان ری برنامه­ریزی در شاخص­های اجتماعی و اقتصادی بسیار تأثیر گذار است.