بررسی حضور E.coli O157:H7 به روش PCR و ارزیابی مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در E. coliهای جداسازی شده از کبوترهای شهرکرد

Abstract

کبوترها می توانند حامل بعضی از عوامل بیماری زای انسانی باشند و در انتقال و گسترش عوامل عفونی مقاوم به دارو به انسان نقش ایفا کنند. با توجه به اینکه بسیاری از مردم به نگه داری از کبوتر علاقه مندند، در این مطالعه به روش PCR به جستجوی <em>E. coli</em> O₁₅₇:H₇ که عامل بیماری های روده ای انسانی و سندروم مرگبار اورمی همولیتیک در دنیا می باشد و همچنین ارزیابی مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در اشرشیا کلی های جداسازی شده از کبوترهای شهرکرد پرداخته شد. مجموعاً 180 نمونه مدفوعی از کبوتر از نقاط مختلف شهرکرد به وسیله ی سواب استریل جمع آوری گردید. سواب ها مستقیماً درون محیط آبگوشت تریپتون سوی (TSB) قرار داده شدند. در آزمایشگاه نمونه ها بر روی محیط های مکانکی آگار و مکانکی آگار سوربیتول دار حاوی مکمل سفکسیم و تلئوریت به عنوان محیط های انتخابی کشت داده شدند. سپس آزمون آنتی بیوگرام با استفاده از روش انتشار دیسک انجام شد. کلنی های مشکوک به <em>E. coli</em> O₁₅₇:H₇ به وسیله آزمون واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) مورد آزمون قرار گرفتند. <em>E. coli</em> از 93 نمونه از 180 نمونه (7/51 درصد) جداسازی شد. میزان مقاومت جدایه ها به آنتی بیوتیک های سفوتاکسیم، ایمیپنم، سفیکسیم، آموکسی سیلین، سفالکسین، پنی سیلین جی و اگزاسیلین به ترتیب 1/1، 2/3، 6/8، 6/22، 9/40، 3/90 و 7/96 درصد بود. در هیچ کدام از نمونه ها <em>E. coli </em> O₁₅₇:H₇ یافت نگردید. اگرچه کبوترها در این منطقه منبع یا حامل <em>E. coli </em>O₁₅₇:H₇ نبودند، اما <em>E. coli</em> های مقاوم به آنتی بیوتیک های بتالاکتام را در خود جای داده بودند و می توانند عامل مهمی در انتقال عفونت های مقاوم به دارو از کبوتر به انسان، خصوصاً کودکان تلقی شوند و خطری جدی برای سلامت انسان ایجاد نمایند. با توجه به آنچه ذکر گردید توصیه می شود که صاحبان کبوتر و همچنین عموم مردم را از خطرات بالقوه ی نگه داری از کبوتر آگاه ساخت.