ارائه الگوی تحقق‌پذیری محله 20 دقیقه‌ای به‌عنوان پارادایم جدید شهر آینده با استفاده از روش داده‌بنیاد (مورد مطالعه: کلان‌شهر کرمانشاه)

Abstract

شهر آینده مبتنی بر مجاورت، دیجیتالی شدن، پیاده‌رومحوری و حمایت از زندگی محلی است. ازاین‌رو، هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی پارادایمی تحقق‌پذیری محله 20 دقیقه‌ای به‌عنوان پارادایم جدید شهر آینده در کلان‌شهر کرمانشاه به منظور انطباق این شهر با تحولات نوین است. پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و با استفاده از روش گراندد تئوری اشتراوس و کوربین صورت پذیرفته است. جامعه آماری شامل نخبگان استان کرمانشاه در رشته‌های شهرسازی، برنامه‌ریزی شهری، معماری، جامعه‌شناسی شهری و غیره است. حجم نمونه شامل 15 نفر است که با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند، انتخاب شده‌اند. از روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی تا رسیدن به اشباع نظری در مصاحبه‌ها استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که الگوی تحقق‌پذیری محله 20 دقیقه‌ای به‌عنوان پارادایم جدید شهر آینده در کلان‌شهر کرمانشاه دارای 38 کد محوری و 6 کد گزینشی است. ازاین‌رو، الگوی دانه‌بنیاد مشتمل بر شرایط زمینه‌ای (تغییر اقلیم، بیماری‌های همه‌گیر، آلودگی محیطی و مصرف بالای انرژی)، شرایط علی (بهداشتی، اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی)، مقوله‌های محوری(الگوهای منطقه‌بندی، الگوهای دسترسی‌پذیری، تراکم‌ها و کثرت کاربری‌ها، مجاورت، تراکم انسانی و خدماتی، خدمات و امکانات محلی)، شرایط مداخله‌گر(رفتار و محیط، انسجام اجتماعی، طراحی شهری فشرده، کاربری مختلط، شبکه حمل‌و‌نقل عمومی، نوآوری و فناوری، توسعۀ گردشگری)، راهبردها (سیاست‌گذاری، آوردن امکانات و خدمات به محله، اتصال محله‌ها از راه حمل‌و‌نقل عمومی و فعال، تشویق مشارکت عمومی و تغییر رفتار، عدالت اجتماعی، انتشار کربن کم یا صفر، رویکرد برنامه‌ریزی مبتنی بر داده، شعاع هدف‌ مبنا، مکان ‌مبنا) و پیامدها(خیابان‌های ایمن، در دسترس و با اتصال خوب، اقتصادهای محلی پویا و پررونق، تنوع خدمات و مقاصد، تاب‌آوری اقلیمی، همبستگی و امنیت، قلمرو عمومی با کیفیت بالا و تراکم‌های حامی سرزندگی) است.