ارزیابی مدلهای فراکاوشی در تخمین میزان تبخیر روزانه (مطالعه موردی: حوضه کاکارضا- استان لرستان)

Abstract

تبخیر یکی از جمله پارامترهای مهم در هیدرولوژی و مهندسی منابع آب است که مورد توجه محققان قرار دارد. در این تحقیق با هدف پیش بینی میزان تبخیر روزانه ایستگاه کاکارضا واقع در استان لرستان، از مدل های هوشمند شبکه عصبی موجک و شبکه های عصبی مصنوعی استفاده شده است. پارامترهای روزانه در نظر گرفته شده در فرآیند مدل سازی شامل ساعات آفتابی، حداقل، حداکثر و میانگین دمای هوا، رطوبت نسبی، تعداد روزهای ابری، بارش و سرعت باد در دوره آماری (1402-1392) می باشد. از معیارهای ضریب تعیین، ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب نش ساتکلیف برای ارزیابی صحت و نیز مقایسه عملکرد مدل ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد هر دو مدل به کار رفته با دقت قابل قبولی توانسته به شبیه سازی میزان تبخیر روزانه بپردازد، که از بین این مدل ها، مدل شبکه عصبی موجک با بیشترین ضریب تعیین (970/0)، کمترین ریشه میانگین مربعات خطا ( mm255/0) و نیز معیار نش ساتکلیف (988/0) در مرحله صحت سنجی در اولویت قرار گرفت. علاوه بر آن، متغیرهای مورد استفاده در مدل های پیش بینی میزان تبخیر توانسته اند، نحوه تغییرات تبخیر در ایستگاه مورد بررسی را تشخیص دهند. در مجموع نتایج نشان داد که روش شبکه عصبی موجک توانایی بالایی در تخمین مقادیر کمینه و بیشینه میزان تبخیر دارد.