بررسی اثر چرخه‌های تجاری بر صنعت کشتی‌سازی در ایران

Abstract

پژوهش حاضر به بررسی تأثیر چرخه‌های تجاری بر صنعت کشتی‌سازی در ایران طی دوره 1371 تا 1399 پرداخته است. این صنعت به‌عنوان یکی از بخش-های کلیدی در سند سیاست‌های کلی توسعه دریا محور شناخته می‌شود، اما شواهد نشان می‌دهد سهم آن در اشتغال و ارزش افزوده کل صنعت کشور ناچیز است. شواهد همچنین نشان می‌دهند که صنعت کشتی‌سازی قابلیت ایجاد اشتغال بیشتری نسبت به متوسط بخش صنعت را دارد. در این پژوهش، با استفاده از هشت مدل رگرسیونی با الگوی خو‌دتوضیح با وقفه‌های گسترده(ARDL)، تأثیر متغیرهایی مانند حجم سرمایه، نیروی کار، قیمت فولاد، قیمت کشتی، چرخه‌های تجاری و تحریم بررسی شده است. برای بررسی قدرت اثرگذاری متغیر، هفت نماینده برای چرخه‌های تجاری انتخاب شد. نتایج نشان می‌دهد که این صنعت دارای بازدهی فزاینده نسبت به مقیاس است و قیمت فولاد از عوامل اصلی تعیین‌کننده‌ی تولید به حساب می‌آید. همچنین، شواهدی مبنی بر عدم ارتباط فعال این صنعت با بازارهای جهانی و تأثیر منفی تحریم‌ها بر آن مشاهده شده است. به طور کلی، نتایج اشاره به انزوا و عدم رقابت صنعت کشتی‌سازی ایران در سطح بین‌المللی دارد.