رابطه‌ی بین اضطراب اجتماعی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه و تجارب آسیب‌زای دوران کودکی با میانجی‌گری تنظیم‌شناختی هیجان در دانشجویان

Abstract

هدف: پژوهش حاضر به بررسی رابطه‌ی بین اضطراب اجتماعی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه و تجارب آسیب‌زای دوران کودکی با میانجی‌گری تنظیم‌شناختی هیجان در دانشجویان پرداخته است. روش پژوهش: این پژوهش باتوجه‌به هدف در زمره پژوهش‌های کاربردی، باتوجه‌به نوع داده‌ها کمی و باتوجه‌به ماهیت، توصیفی از نوع توصیفی - همبستگی و مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان در سال تحصیلی 1402-1403 به تعداد 8000 نفر هستند. همچنین روش نمونه‌گیری در این پژوهش تصادفی خوشه‌ای مرحله ی بود. برای به‌دست‌آوردن حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که باتوجه‌به فرمول حجم نمونه 367 نفر به دست آمد. برای جمع‌آوری داده‌ها از سیاهه اضطراب اجتماعی، پرسش‌نامه طرحواره‌های ناسازگار اولیه، پرسش‌نامه تنظیم‌شناختی هیجانی گارنفسکی و همکاران (2001) و پرسش‌نامه ترومای دوران کودکی استفاده شده است. داده‌ها با استفاده از روش ضریب همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری و نرم‌افزار 22-spss و Smart PLS نسخه 3 تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین اضطراب اجتماعی با طرحواره‌های ناسازگار اولیه و تجارب آسیب‌زای دوران کودکی در دانشجویان رابطه معنی‌دار وجود دارد (001/0> P). همچنین نتایج آزمون مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد تنظیم‌شناختی هیجان در رابطه بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی در دانشجویان نقش میانجی دارد (001/0> P). تنظیم‌شناختی هیجان در رابطه بین تجارب آسیب‌زای دوران کودکی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان نقش میانجی دارد (001/0> P).