توسعه شبکه جاده های جنگلی بر اساس ملاحظات توپولوژیکی و با هدف گردشگری در جنگل‌های هیرکانی

Abstract

اتصال شبکه جاده ای بر هزینه کل حمل و نقل در خدمات تفریحی تأثیر می گذارد. در روش‌های ارزیابی سنتی، سیستم‌های ارزیابی نمی‌توانند با نیاز دسترسی پایدار و کارآمد به جنگل سازگار شوند. بنابراین امروزه با توجه به پیشرفت در علوم ریاضی و دانش کامپیوتر، تحلیل ساختاری با استفاده از نظریه گراف در حال کاربردی شدن است. در این مقاله، ابتدا شبکه‌های جاده‌ای جنگلی موجود در استان مازندران (میرزا کوچک خان، زارع، تالار، اندرگلی، جوارم، ایزدشهر، حلومسر و عباس آباد) بر اساس مفاهیم معرفی‌شده در تئوری گراف تحلیل و سپس اتصال شبکه با توجه به خدمات گردشگری بررسی و توسعه داده شد.گره‌های ریشه، گره‌های مفصلی، پیوندها و زیرشبکه به عنوان اجزایگراف در نظر گرفته شدند، در حالی که تراکم شبکه، فاصله راه، شاخص آلفا(α)، شاخص بتا(β)، شاخص پی (π)، شاخصاتا (η) تعداد چرخه­ها(u)، شاخص گاما (ɣ) و شاخص انحراف (DI) به­عنوان معیارهای توپولوژیکی و هندسی در نظر گرفته شدند. بخش های جدید بر اساس استانداردهای توپولوژیکی برای بهبود کارایی شبکه های جاده ای با اتصال ضعیف پیشنهاد شد. رویکرد پیشنهادی برای8 شبکه آزمایشی در ارتفاعات مرکزی جنگل‌های هیرکانی، شمال ایران اعمال شد. نتایج نشان داد که میانگین گره­های مفصلی، کل گره­ها، پیوندها،زیرگراف،α، β، π، η، u و ɣ در کاربری جنگلی با سرویس گردشگری به ترتیب 0.5، 7.25، 7.25، 1.12، 0.07، 0.95 بود. ، 2.00، 1.13، 1.12 و 0.46 بود. در نتیجه راه های تکمیلی تراکم جاده­ها در اندرگلی،جوارم، ایزدشهر، هالومسر و عباس آباد به ترتیب به 60/15، 30/20، 20/37، 3/34، 60/8 افزایش یافت که منجر به بهبود شاخص α از 0 به 0.12، 0.2، 0.17، 0.14 و 0.33 در مکان های ذکر شده گردید. ویژگی‌های ساختاری شبکه‌های جاده‌ای با اتصال ضعیف با طراحی جاده‌های تکمیلی به محدوده استاندارد ارتقا یافت. اندازه‌گیری ساختار شبکه راه‌ها می‌تواند برای مهندسان جنگل، برنامه‌ریزان شهری و تصمیم‌گیران برای دستیابی به اهداف مختلف مفید باشد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که با تکمیل شبکه از طریق پیاده سازی چرخه می توان سایر شاخص های نظریه گراف را بهبود بخشید و سطح ارتباطات را ارتقا داد.