بررسی اقلیم منطقه کلیماتولوژی روستای نقنج بر مبنای شاخص دومارتن و دمای معادل فیزیولوژیکی

Abstract

چکیده :زندگی در کره زمین به‌واسطه این ادامه یافته است که گونه‌های موجود در هر سطح از حیات، توانسته‌اند با اقلیم همساز شوند. یافته‌های داروین مشخص می‌کند ژنهایِ غالب که تاب‌آوری بیشتری دارند در روند حیات تعیین کننده‌اند مع-الاسف طبیعت تمایلی به حمایت از ضعفا ندارد و به گونه‌هایی که برای حیات آماده‌ترند پاداش بیشتری می‌دهد. این پژوهش بر اساس اطلاعات کمی مرکز کلیماتولوژی روستای نقنج واقع در شرقی‌ترین ناحیه از بخش مرکزی بیرجند در استان خراسان جنوبی در دامنه ارتفاعات گینو مورد پژوهش قرار گرفته است.روش تحقیق این پژوهش از لحاظ هدف، نظری- کاربردی؛ حیطه میدانی؛ ماهیت و روش، تحقیقی از نوع مطالعات کمی برگرفته از کتاب فرهنگ و معماری روستا (مطالعه موردی روستای نقنج) [1] می‌باشد. گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه‌ای، برخط، و اطلاعات آماری ایستگاه کلیماتولوژی اداره کل آب منطقه‌ای استان خراسان جنوبی بدست آمده است. روش تجزیه و تحلیل در این پژوهش کمی و کیفی، بر اساس دو شاخص کمی‌سازِ دومارتن(De Martonne) و شاخص دمای معادل فیزیولوژیکی بدن( PET) صورت پذیرفت. نتایج حاکی از آن است که نوع اقلیم این منطقه بر اساس شاخص خشکی دومارتن، خشک و بر اساس شاخص دمای معادل فیزیولوژیکی بدن به طور متوسط دو ماه از سال دارای آسایش حرارتی، چهار ماه‌ دمای هوا بین خنک و خیلی خنک، یک ماه از سال گرم، دو ماه از سال سرد و سه ماه از سال بسیار سرد می‌باشد. یافته‌ها نشان می‌دهند گرم‌ترین و سردترین ماه سال به ترتیب، تیرماه و دی ماه بوده است. یافته‌ها تصدیق می‌کند که بر اساس بوم‌گرایی اقلیمی در ساخت ابنیه این روستا و سایر روستاها و شهرهای هم ارتفاع این منطقه، شرایط جوّیِ تقریبا سرد در نظر گرفته شود.