تاثیر تمرین هوازی برسطوح سرمی اسپکسین و نیمرخ لیپیدی مردان میانسال چاق

Abstract

اهداف: بدین منظور هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرینات هوازی برسطوح سرمی اسپکسین و نیمرخ لیپیدی مردان میانسال چاق می‌باشد. مواد و روش‌ها: نمونه آماری پژوهش 30 مرد چاق (با شاخص توده بدنی، به ترتیب گروه کنترل و تمرین 97/1 ± 20/34 و 48/1 ± 39/34kg/m 2) و میانگین سن 24/3 ± 18/40 ساله بودند که به طور تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). فعالیت ورزشی هوازی با شدت 70-55 درصد ضربان قلب بیشینه با توالی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته متوالی اجرا‌گردید. قبل و بعد از شروع پروتکل، از آزمودنی‌ها اندازه‌گیری قد، وزن، حداکثراکسیژن مصرفی و همچنین خون‌گیری از سیاهرگ وریدی- بازویی به منظور ارزیابی میزان اسپکسین و نیمرخ لیپیدی انجام‌گرفت. برای اطمینان از طبیعی بودن توزیع داده‌‌ها، از آزمون شاپیروویلک و برای بررسی تغییرات درون گروهی، از روش آماری تی همبسته، و برای بررسی تغییرات بین گروهی، از روش آماری تی مستقل استفاده گردید. یافته‌ها: پس از هشت هفته مداخله تمرینی، متغیرهای اسپکسین (04/0P=) و HDL-c (045/0P=) به طور معنی‌داری در گروه تمرین افزایش داشتند. ولی سطح تری‌گلیسیرید (001/0P=)، کلسترول (001/0P=) و WHR (001/0P=) در گروه تمرین به طور معنا‌داری کاهش پیدا کردند ( 05/0 ≥p ). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر بهبود در وضعیت شاخص مرتبط با چاقی (اسپکسین) و پروفایل چربی و شاخص‌های ترکیب بدنی می‌باشد که میتواند سبب کاهش بروز بسیاری از بیماری‌ها از جمله دیابت و پرفشاری خون، بیماری‌های قلبی- عروقی و بیماری‌های متابولیکی گردد.