آداب نشستن و ایستادن در گردهماییهای عمومی دربار صفوی
(ندگان)پدیدآور
مشهدی رفیع, علی
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
اهمیت ترتیب نشستن و ایستادن درباریان در یک نشست و معنادار بودن الگوی محل استقرار صاحبمنصبان در یک جلسه از جمله عناصر جاری و ساری در دربارهای ایرانی است که حتی در گزارشهای تاریخی پیش از عصر صفوی نیز میتوان شواهد قابل توجهی برای آن یافت. با این وجود یکی از موضوعاتی که میتوان برای آن در متون تاریخی عصر صفوی قرائن و شواهد متنی بسیاری یافت، ترتیب نشستن و ایستادن درباریان در گردهماییهای عمومی دربار صفوی با نام مجلس بهشتآیین است. این موضوع، مورد اشاره بسیاری از تاریخنویسان عصر صفوی بوده و در نوشتههای سفرنامهنویسان و گزارش سفرای خارجی نیز میتوان آشکارا این بخش از فرهنگ درباری را شناسایی کرد. چراکه بسیاری از آنها با این ادب درباری روبهرو بوده و ملزم به رعایت دقیق آن در نشستهای درباریان صفوی در حضور شاه بودهاند. در این مقاله در گام نخست به اهمیت آداب نشستن و ایستادن در مجالس درباری پرداخته میشود و در گام بعدی تلاش میشود تا بر پایه گزارشهای تاریخی و شواهد موجود در دستورنامههای درباری دوره صفوی الگوی نشستن و ایستادن درباریان در حضور شاه صفوی استخراجشده و در یکی از نقاشیهای دیواری کاخ چهلستون در اصفهان به آزمون گذاشته شود
کلید واژگان
صفویانمجالس درباری
مجلس بهشتآیین
آداب نشستن
فرهنگ درباری
تاریخ
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2025-02-191403-12-01
ناشر
دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهرانسازمان پدید آورنده
گروه ایرانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایرانشاپا
2251-92542676-3370



