نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorموسوی کراماتی, سید محمد تقیfa_IR
dc.contributor.authorموسوی کراماتی, سید محد باقرfa_IR
dc.date.accessioned1404-02-11T06:31:19Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-05-01T06:31:19Z
dc.date.available1404-02-11T06:31:19Zfa_IR
dc.date.available2025-05-01T06:31:19Z
dc.date.issued2025-02-19en_US
dc.date.issued1403-12-01fa_IR
dc.date.submitted2024-12-18en_US
dc.date.submitted1403-09-28fa_IR
dc.identifier.citationموسوی کراماتی, سید محمد تقی, موسوی کراماتی, سید محد باقر. (1403). تحلیل و ارزیابی نقش و کارکرد قاعدۀ لطف در روش کلامی تفاسیر عدلیه در قرن ششم‏. پژوهش های قرآن و حدیث, 57(2), 481-500. doi: 10.22059/jqst.2025.387206.670413fa_IR
dc.identifier.issn2008_9430
dc.identifier.issn2588-4956
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jqst.2025.387206.670413
dc.identifier.urihttps://jqst.ut.ac.ir/article_101659.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1158221
dc.description.abstractقاعده لطف از قواعد مهم کلام عدلیه به شمار می‌رود که اثبات بخشی از آموزه‌ها و عقاید دینی خود را از آن وام می‌گیرد. از جمله آنها می‌توان به وجوب تکالیف دینی، ضرورت بعثت انبیا، عصمت آنان، وجوب نصب امام و … اشاره کرد. نوشتار حاضر می‌کوشد رویکرد مفسران عدلیه را نسبت بدین مساله بازجوید و بازتابنده نوع کارکردی باشد که در بخش تفسیری عدلیه از این مساله وجود دارد. به طور کلی انعکاس قاعده لطف در تفاسیر در دو صورت هستی‌شناختی لطف و مصداق‌شناختی آن رخ نموده‌است. در بخش هستی‌شناختی موضوعات مهمی چون وجود لطف، وجوب لطف، گستره لطف، لطف و اختیار، لطف و قدرت، عذاب الهی و لطف در کانون توجه مفسران قرار گرفته‌است. در بخش مصداق‌شناختی، موضوعاتی مانند ثواب و عقاب، پیامبران، معجزه، قرآن، عصمت، فرشتگان، نماز، و بلا را برشمرده‌اند. طبق یافته‌های نوشتار حاضر مفسران بر آن بوده‌اند تا با بهره‌مندی از قاعدۀ لطف وجه حکمت‌شناختی بعضی از مسائل قرآنی روشن سازند.fa_IR
dc.format.extent600
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofپژوهش های قرآن و حدیثfa_IR
dc.relation.ispartofQuranic Sciences & Traditionen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jqst.2025.387206.670413
dc.subjectلطفfa_IR
dc.subjectهستی‌شناختیfa_IR
dc.subjectمصداق‌شناختیfa_IR
dc.subjectعدلیهfa_IR
dc.subjectمفسرانfa_IR
dc.subjectقرآنfa_IR
dc.titleتحلیل و ارزیابی نقش و کارکرد قاعدۀ لطف در روش کلامی تفاسیر عدلیه در قرن ششم‏fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه آموزش الهیات، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکترا، فلسفه اسلامی، دانشگاه باقرالعلوم، قم، ایرانfa_IR
dc.citation.volume57
dc.citation.issue2
dc.citation.spage481
dc.citation.epage500


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد