اثربخشی آموزش شایستگی اجتماعی_هیجانی بر ترس از ارزیابی منفی و علائم روان تنی نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست مراکز شبه خانواده

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شایستگی اجتماعی_هیجانی بر ترس از ارزیابی منفی و علائم روان تنی نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست مراکز شبه خانواده انجام شد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی به شیوه پیش آزمون_پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست ساکن مراکز شبه خانواده شهر مشهد در سال 1402 بودند که تعداد آنها 1700 نفر محاسبه شده است. از جامعه ذکر شده تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های ترس از ارزیابی منفی لیری (1983) و علائم روان‌تنی نجاریان و داوودی (1380) بود. گروه آزمایش، آموزش شایستگی اجتماعی_هیجانی را در 8 جلسه 60 دقیقهای دریافت کردند اما گروه گواه تا پایان پژوهش هیچ مداخله دریافت نکردند. داده‌های پژوهش با تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیره توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 24 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش شایستگی اجتماعی_هیجانی بر ترس از ارزیابی منفی و علائم روان‌تنی نوجوانان بی‌سرپرست و بد سرپرست مراکز شبه خانواده اثربخش است (05/0>p). نتایج حاکی از آن است که آموزش شایستگی اجتماعی_هیجانی با تغییر نگرش‌ها، ارزش‌هـا، رفتـار و ارتقاء سطح عزّت نفس و تعـاملات اجتمـاعی موجب کاهش ترس از ارزیابی منفی و علائم روان تنی نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست مراکز شبه خانواده می‌شود.