شناسایی و تحلیل مؤلفه های تقویت زنان در عرصه های سیاسی و مدیریتی به مثابه الگوی پیشرفت در جمهوری اسلامی ایران

Abstract

امروزه بدون در نظر گرفتن نیمی از سرمایه جامعه (زنان) نمی توان به توسعه پایدار و همه جانبه دست یافت و به عبارتی یکی از پیش نیازهای اساسی توسعه پایدار می باشد. تجربه جامعه جهانی اثبات می کند که حضور و مشارکت زنان در عرصه عمومی، سطوح مختلف تصمیم گیری و بهبود سطح کیفیت خدمات دولتی در کشورهای توسعه یافته، کمک شایانی نموده است. دستیابی به این مهم، به سادگی صورت نپذیرفته و زنان می بایست به عنوان عامل مؤثر در امور مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی توانمند شوند. در پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این سؤال اصلی می باشیم: «مؤلفه ها و راهکارهای مؤثر در توانمندسازی زنان برای نقش آفرینی در عرصه تصمیم گیری های سیاسی و مدیریتی در ج.ا.ا کدامند؟». فرضیه پژوهش آن است که عمده مؤلفه‌ها و راهکارهای توانمندسازی زنان برای حضور فعال در عرصه تصمیم گیری های سیاسی، شامل تغییرات ساختاری، فرهنگی و قانونی است؛ 1- حذف عواملی که مانع فعالیت زنان می شوند. 2- افزایش توانایی و قابلیت های زنان. به دیگر سخن لازم است که مسائل در قالب نوعی نگاه سیستمی و همه جانبه حل شود. روش تحقیق به کار رفته در پژوهش نیز کیفی بوده و گردآوری داده ها با استفاده از ابزار مصاحبه و کتابخانه ای صورت پذیرفته است.