تعیین غلظت ماکروالمان های مدفوع وارتباط آنها با پارامترهای خون و شیردر اسهال گوساله ها

Abstract

اسهال از مهمترین بیماری های اقتصادی رایج و شایع در گوساله های تازه متولد بوده که با علائم کم آبی بدن، دفع الکترولیت های عمده، ضعف و زمین گیری و مرگ همراه می باشد. در اسهال های با علل گوناگون دفع آب و الکترولیت ها از علائم اصلی محسوب شده که مسلتزم استخراج کمیت (مقدار) و کیفیت (نوع الکترولیت) عناصر فوق است. در همین راستا از تعداد 34 راس گوساله اسهالی و 10 راس گوساله سالم (شاهد) نمونه های مدفوع، خون و شیر مصرفی به منظور 1) تعیین pH ، پروتیین، وزن مخصوص و ماده خشک مدفوع، 2) تعیین غلظت ماکروالمانها و مقایسه آنها درنمونه های مذکور، 3) تعیین ارتباط بین ماکروالمان ها در نمونه ها و بین آنها و سرانجام 4) تعیین اهمیت و توع الکترولیتهای دفع شده از اسهال تهیه و بررسی گردید. میانگین هماتوکریت درگوساله های اسهالی بیشتر(01/0>P) و ماده خشک (01/0>P)، پروتئین(01/0>P) و pH مدفوع کمترازسالم ها بود. وزن مخصوص مدفوع اسهالی 015/1 و رقت آن 46/2 برابر کمتراز مدفوع سالم تعیین گردید. میانگین غلظت ماکروالمان ها به جز سدیم در خون و مدفوع گوساله های اسهالی کمتر از سالم بود (05/0>P). الکترولیتهای عمده سرم شیرمصرفی در گوساله ها تفاوتی نداشت. درصد سدیم دفع شده از مدفوع در گوساله های اسهالی بیشتر و کلسیم کمتر از سالم بود. مقایسه میانگین غلظت ماکروالمان های مدفوع و شیر در گوساله های اسهالی و سالم کاملاً معنی دار بود (05/0>P). نتایج همبستگی بین الکترولیت های مدفوع و خون در گوساله های اسهالی کمتر از سالم بود. بین الکترولیت های مدفوع و شیر در گوساله های اسهالی و سالم ارتباطی مشاهده نشد. در خصوص ارتباط متقابل بین الکترولیت های خون، مدفوع و شیر بیشترین ارتباط مربوط به سدیم خون و مدفوع با دیگر پارامترها بود. لذا می توان گفت که دفع الکترولیت ها از مدفوع در اسهال گوساله ها اساسی بوده، سدیم مهمترین آنها و کلسیم کم اهمیت ترین می باشد. ثانیاً با توجه به تخلیه الکترولیت ها از مدفوع، جبران آنها از طریق تزریقی (خون) نسبت به خوراکی (شیر) اولویت دارد.