بررسی مولکولی آلودگی نئوسپورا کانینوم در گوسفندان و بزهای کشتاری در کشتارگاه کاشان

Abstract

مقدمه و هدف: نئوسپوروزیس یکی از مهم‌ترین بیماری‌های دام با انتشار جهانی می‌باشد که سبب سقط‌جنین در حیوانات بخصوص گاو می‌شود. گاو و نشخوارکنندگان کوچک نظیرگوسفند و بز از مهم‌ترین میزبانان واسط انگل می‌باشند. با توجه به اطلاعات اندک در مورد نئوسپورا کانینوم در نشخوارکنندگان کوچک، مطالعه مقطعی حاضر به‌منظور بررسی انگل با روش مولکولی بر روی گوسفند و بزهای ذبح‌شده در کشتارگاه صنعتی کاشان در 1396-1395 صورت گرفت. روش کار: از 180 رأس دام شامل 90 رأس گوسفند و 90 رأس بز نمونه‌ قلب تهیه گردید. ابتدا استخراج DNA از بافت قلب انجام و سپس واکنش PCR با پرایمر Np21plus و NP6plus صورت گرفت. با مشاهده باند350 جفت باز، نمونه مثبت در نظر گرفته شد. اطلاعات دام‌ها و نتایج PCR در SPSS 16 ثبت و با آزمون های مجذور کای و فیشرتجزیه ‌وتحلیل شد. یافته ها: DNA نئوسپورا کانینوم در 13 نمونه قلب دام (7/2 درصد) شناسایی شد. میزان آلودگی گوسفند به نئوسپورا کانینوم 7/8 درصد و بز 6/7 درصد بود . شانس ابتلای گوسفندان به نئوسپورا کانینوم در مقایسه با بزها 1/18 بود (1/18=OR). بیشترین میزان آلودگی نشخوارکنندگان کوچک به نئوسپورا کانینوم در فصل زمستان و معادل 17/8 درصد بوده درحالیکه در پاییز آلودگی مشاهده نشد (0.003=P). آلودگی در جنس ماده بیشتر بوده و اختلاف آن از نظر آماری معنی‌دار بود (0.04=P). نتیجه گیری: آلودگی نشخوارکنندگان کوچک به نئوسپورا کانینوم در کاشان نسبت به سایر نقاط دنیا و متوسط ایران نسبتا پایین بود. آموزش بهداشت به کشاورزان و دامداران به‌منظور انجام مراقبت‌ و بهبود شرایط دامداری برای پیشگیری از بیماری توصیه می شود.