رفتار توری سایبان های کشاورزی تحت چینش‌های مختلف ستون‌ها

Abstract

تولید محصولات باغی با تنش­های محیطی مواجه ­است و هر ساله خسارات سنگینی به محصولات وارد می­شود. کاربرد سایبان­ها و توری­خانه­های کشاورزی برای کاهش تنش­ها و افزایش کمیت و کیفیت محصول در چند سال اخیر به­طور قابل­توجهی توسعه یافته­اند. با اینکه بعد از ستون­ها، توری سایبان­ها و توری­خانه­های­کشاورزی مهم­ترین جز این­گونه کشت­های محافظت­شده هستند ولی اطلاعات زیادی در خصوص رفتار آن­ها تحت بار­های واردشده در دست نیست. هدف این مقاله بررسی و تحلیل رفتار توری­ها در صورت وارده شدن بار­های مختلف به آن­هاست. در این تحقیق، نمونۀ سایبان­های اجرا شده در سطح کشور بررسی شدند. برای تحلیل تنش و محاسبۀ تغییرمکان توری­ها، با توجه به نحوۀ نصب و کارکرد، بار برف و شکل برف­گیری آن­ها از نرم­افزار SolidWorks استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد با چینش فاصلۀ بین ستون­ها و عرض به­کار رفته برای توری­ها، حداکثر بار برف مجاز قابل تحمل آنها 5/52-40 کیلوگرم در مترمربع است. همچنین مشخص شد تغییر فاصلۀ ستون­ها و عرض راهروها می­توانند ضمن کاهش تجمع برف، نقشی مستقیم در پایداری سازه داشته باشند به­طوری‎که متناسب با بار منطقه، فاصله ستون­ها به­گونه­ای می­تواند تنظیم شود که امکان کرنش و تنش کمتری در توری به­وجود آید و توری قابلیت بارگیری بیشتری پیدا کند. با توجه به تفاوت­های نه­چندان چشمگیر، جنبۀ اقتصادی در انتخاب فاصلۀ ستون­ها می­تواند نقش تعیین­کننده­ای داشته باشد. این موضوع (تغییر فاصلۀ عرض ستون­ها)، می­تواند به­عنوان یک مزیت در توری­های سایبان نیز در نظر گرفته شود. محاسبات نشان دادند که شرایط تسلیم در توری­ها به­شدت متأثر از تغییرمکان در آنهاست. به­عبارت دیگر، با انتخاب فاصلۀ مناسب بین ستون­ها در ردیف راهرو و امکان ایجاد خیز بیشتر در توری­ها، ظرفیت تحمل افزایش خواهد یافت اما باید توجه کرد که سطح بارگیری وسیع­تر می­شود و توری سایبان باید بار برف بیشتری را تحمل کند.