تأثیر سطوح مختلف تنش‌های خشکی و شوری بر وزن تر و خشک اندام‌ هوایی و ریشه نهال‌های یکساله سنجد (.<i>Elaeagnus angustifolia</i> L)

Abstract

با توجه به اینکه بیشتر مساحت کشور ایران جز مناطق خشک و نیمه‌خشک است، استفاده از گیاهان مقاوم به تنش شوری و خشکی می‌تواند امکان جدیدی برای سازگاری با اقلیم‌های پر تنش کشور را فراهم سازد. بدین منظور این پژوهش به هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف خشکی و شوری بر زنده‌مانی و خصوصیات مورفوفیزیولوژیک نهال‌های یکساله سنجد، آزمایشی گلدانی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و سه مشاهده و در سه سطح خشکی (شاهد 100، 66 و 33 درصد ظرفیت زراعی) و در چهار سطح شوری (صفر شاهد، 4، 8 و ds/m 12)، در گلخانه گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، از ماه‌های مرداد تا آبان سال 1400 به مدت 4 ماه انجام گرفت. در این تحقیق صفات وزن خشک و تر ریشه و اندام هوایی مورد اندازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیری قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که اثر تنش اصلی و متقابل خشکی و شوری بر صفات اندازه‌گیری معنی‌دار است و تنها اثر متقابل خشکی و شوری روی وزن خشک ریشه معنی‌دار نیست. اثر اصلی و متقابل تنش خشکی و شوری سبب کاهش در میزان وزن خشک و تر ریشه گردید، به طوری که کم‌ترین صفات، وزن تر اندام هوایی (9/13 گرم)، وزن خشک اندام هوایی (33/4 گرم)، وزن تر ریشه (5/12 گرم) در تیمار شوری 12 دسی زیمنس و خشکی 33 درصد و وزن خشک ریشه (5/3 گرم) در تیمار خشکی 33درصد ظرفیت زراعی و شوری 8 دسی زیمنس بر متر مشاهده شدند.