ارتباط تحلیل‌رفتگی شغلی با ویژگی‌های شغلی، توانمندسازی روان‌شناختی و ساختاری: مدلی برای محیط کار کارکنان ورزش

Abstract

هدف تحقیق ارائه مدل به منظور بررسی روابط علّی تحلیل‌رفتگی شغلی با ویژگی‌های شغلی، توانمندسازی روان‌شناختی، و ساختاری بود. جامعة آماری تحقیق را کارکنان زن و مرد اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی تشکیل داد (320 = N). در این تحقیق برای مدل‌سازی از تمام کارکنان استفاده شد. برای اندازه­ گیری متغیرهای تحقیق از پرسشنامه‌های تحلیل‌رفتگی شغلی مسلش، ویژگی‌های شغلی مورگسون و‌ هامفری، توانمندسازی روان‌شناختی اسپریتزر و توانمندسازی ساختاری کانتر استفاده شد. بررسی فرضیه‌های تحقیق با استفاده از روش تحلیل مسیر و از طریق نرم­ افزار آموس 16 انجام گرفت. مدل پیشنهادی بر اساس مبانی نظری و پیشینه تحقیق مدل‌سازی ارائه و سپس برازندگی آن با استفاده از ویژگی‌های مدل‌سازی معادلات ساختاری مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌های تحقیق نشان داد که در کارکنان زن اثر مستقیم ویژگی‌های شغلی و توانمندی ساختاری، رابطة مستقیم وِیژگی‌های شغلی و توانمندی روان‌شناختی، و رابطة مستقیم توانمندسازی روان­شناختی بر فراوانی تحلیل‌رفتگی معنا دارند (52/0r =، 45/0r =، 28/0r =، 05/0p