تأثیر رهبری نوآورانه و اشتراک دانش بر عملکرد سازمان به‌واسطه هماهنگی استراتژیک (مورد مطالعه: شرکت‌های تابعه و زیر‌مجموعه توانیر)

Abstract

<span style="color: black; font-family: 'B Zar'; font-size: 13pt; mso-ansi-font-size: 9.0pt; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman'; mso-themecolor: text1; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-language: EN-US; mso-bidi-language: FA;" lang="FA" dir="RTL">امروزه آنچه برای سازمان‌ها نسبت به گذشته اهمیت بیشتری یافته، توانایی سازگاری با تغییرات مداوم محیطی است. رهبران سازمان با تشویق ابتکارات فردی، القای اعتماد و افزایش مسئولیت‌پذیری کارکنان، فضایی را ایجاد می‌کنند که سازمان را به راحتی به‌سمت و سوی تغییر و انطباق برای تأمین اهداف سازمان هدایت نماید. به اشتراک گذاشتن دانش در میان مدیران، سازمان را در هماهنگی میان استراتژهای سطوح مختلف و قدرت تغییر و تطابق یاری می‌رساند. هدف این مقاله، بررسی تأثیر سبک رهبری نوآورانه و اشتراک دانش بر میزان انطباق و سازگاری استراتژی‌های کلی سازمان با محیط و عملکرد سازمان است. جامعه آماری این تحقیق، مدیران عامل شرکت‌های تابعه و زیرمجموعه توانیر هستند. روش گردآوری داده‌ها پرسشنامه و روش تجزیه و تحلیل آنها تکنیک مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم‌افزار اسمارت پی ال اس است.<br />نتایج تحقیق نشان داد که در شرایط متلاطم محیطی حاکم بر شرکت‌های جامعه آماری در سال‌های اخیر، اشتراک دانش و رهبری نوآورانه با عملکرد سازمان رابطه مثبت و مستقیم داشته و هر دو می‌توانند تطابق و سازگاری سازمان به محیط بیرونی را افزایش داده و منجر به هماهنگی استراتژیک شوند، اما هماهنگی استراتژیک بر عملکرد تأثیری ندارد. </span>