اثر هوشمندی کاری بر کنترل و اقدامات راهبردی در صنعت بیمه

Abstract

در سال­های اخیر، رشد و گسترش تولید داده در حوزه­های مختلف، ضمن ایجاد چالش­هایی در مورد مدیریت آن­ها، فرصت­هایی را برای دست‌یافتن شرکت­ها به پیش­بینی­های دقیق­تر در مورد تغییرات محیطی فراهم کرده است. در حقیقت ابزارهایی مانند هوشمندی کاری با شناسایی روندهای محیطی، زمینه تصمیم­گیری و اقدام به­موقع را برای سازمان فراهم می­کند. از سویی دیگر کنترل راهبردی به عنوان عاملی تعیین کننده و مهم در حوزه مدیریت راهبردی نقشی قابل توجه در موفقیت سازمان­ها به­ویژه در شرایط متلاطم دارد. بر این اساس این مطالعه باهدف بررسی اثر ابعاد هوشمندی کاری (کسب‌وکار) بر ابعاد کنترل شامل کنترل ورودی، کنترل حرفه ای، کنترل فرایند و کنترل خروجی و اقدامات راهبردی در صنعت بیمه انجام شد. روش این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از لحاظ شیوة گردآوری داده ها تحقیقی پیمایشی است. نمونه آماری این تحقیق شامل 348 نفر از مدیران و کارکنان شرکت‌های بیمه در ایران است که اطلاعات مربوط به آن­ها توسط پرسشنامه جمع­آوری شد. بعد از تجزیه­وتحلیل داده­ها با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری و نرم افزار AMOS، مشخص شد که عملکرد گزارش‌دهی و برنامه­ریزی هوشمندی کاری اثر مثبت و معناداری بر ابعاد کنترل راهبردی یعنی کنترل ورودی، کنترل فرایند، کنترل حرفه­ای و کنترل خروجی دارد. علاوه براین مشخص شد که از بین ابعاد کنترل راهبردی تنها کنترل فرایند و کنترل خروجی بر اقدامات راهبردی اثرگذار هستند و کنترل ورودی و کنترل حرفه­ای بر اقدامات راهبردی شرکت‌های بیمه ایرانی اثری ندارند.