الگوی ‌نظام ‌حقوق ‌دارائی‌های ‌فکری ‌جمهوری‌ اسلامی ‌ایران با رویکرد ‌مدل‌سازی ‌ساختاری تفسیری

Abstract

نظام مالکیت فکری از مجموعه­ای از قوانین و رویه‌ها و روابطی که آن‌ها بین افراد (حقیقی/ حقوقی) و موسسات به‌وجود می‌آورند، ایجاد می‌شود. با وجود ‌اینکه حقوق مالکیت فکری در حقوق طبیعی به رسمیت شناخته شده است، شواهد تاریخی حاکی از آن است که دولت‌ها چنین حقوقی را برای دستیابی به اهداف سیاسی گوناگون اعطاء می‌نمایند و در سال‌های اخیر مباحث جدی در مورد ضرورت بازسازی اساسی در محافل دانشگاهی و سیاست‌گذاری صورت گرفته است. بدین‌منظور پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی ‌نظام ‌حقوق ‌دارائی‌های ‌فکری ‌جمهوری‌ اسلامی ‌ایران به رشته تحریر درآمده است و برای تعیین رابطه بین ابعاد، ترتیب اهمیت و سطح‌بندی آن‌ها از مدل‌سازی ساختاری تفسیری بهره گرفته شد. نتایج حاصله از پژوهش حاکی از آن است که در بین ابعاد، بعد چارچوب حقوقی و قانونی/ قوانین ومقررات و بعد سیاست‌گذاری و حکمرانی به‌عنوان ابعاد حیاتی مستقل جهت پیشرانش پیاده‌سازی موفق نظام واجد بیشترین قدرت نفوذ هستند.