بررسی الگوی مکانی-زمانی نقاط حاد تصادف در جاده فیروزکوه با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی

Abstract

شناسایی مناطق خطرناک حادثه‌خیز از نظر وقوع تصادفات جاده‌ای در محور فیروزکوه به دلیل ترانزیتی بودن و اهمیت اقتصادی آن و همچنین نقش این جاده در صنعت گردشگری از اهمیت قابل‌ملاحظه‌ای برخوردار می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی الگوهای مکانی-زمانی توزیع تراکم و نقاط حاد تصادفات در جاده ترانزیتی فیروزکوه می‌باشد. بدین منظور، داده‌های تصادفات جاده‌ای در سال‌های 1395-1401 با استفاده از تخمین تراکم کرنل و تحلیل نقاط حاد در GIS مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که به‌دلیل محدودیت‌های حمل‌ونقل جاده‌ای و مسافرت در دوران اپیدمی کرونا، تعداد تصادفات کمتری در سال‌های 1398 و 1399 در مقایسه با سال‌های ماقبل و مابعد آن در بازه زمانی 1395-1401 رخ‌داده است. نتایج نشان داد که توزیع تراکم و نقاط حاد تصادفات از نظر مکانی-زمانی دارای تغییرپذیری می‌باشند. به دلیل تراکم بالای تصادفات در منطقه‌های ایستگاه قطار دوگل و بعد از تونل آبشار، خوشه‌های تصادفات با میانگین 32/2 Z-score = و سطوح اطمینان 90 تا 99 درصد در بازه زمانی 1395-1401 در این دو منطقه شناسایی‌شده است. طول جاده در این خوشه‌های تصادفات 979/10 کیلومتر بوده که شامل 46 درصد از تصادفات جاده‌ای در این بازه زمانی می‌باشد. نتایج این تحقیق می‌تواند جهت بررسی عوامل مؤثر بر وقوع تصادفات جاده‌ای در مناطق با تراکم بالا و خوشه‌های تصادفات، اتخاذ تصمیمات آگاهانه جهت مدیریت سوانح رانندگی و همچنین اجرای اقدامات عمرانی و آموزشی توسط سازمان‌های مسئول در جهت افزایش ایمنی جاده مورداستفاده قرار بگیرد.