نمایش مختصر رکورد

بررسی نیمرخ آمادگی کشتی‌گیران آزادکار پسر نابالغ مبتنی بر عملکرد ویژه، متعاقب 16 هفته تمرین سن‌محور

dc.contributor.authorمیردار, شادمهرfa_IR
dc.contributor.authorنیستانی, فروغfa_IR
dc.contributor.authorحسین نژاد, سید اسماعیلfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T01:54:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T01:54:03Z
dc.date.available1403-12-21T01:54:03Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T01:54:03Z
dc.date.issued2024-11-21en_US
dc.date.issued1403-09-01fa_IR
dc.date.submitted2024-07-10en_US
dc.date.submitted1403-04-20fa_IR
dc.identifier.citationمیردار, شادمهر, نیستانی, فروغ, حسین نژاد, سید اسماعیل. (1403). بررسی نیمرخ آمادگی کشتی‌گیران آزادکار پسر نابالغ مبتنی بر عملکرد ویژه، متعاقب 16 هفته تمرین سن‌محور. نشریه علوم زیستی ورزشی, 16(3), 39-54. doi: 10.22059/jsb.2024.378681.1635fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2024.378681.1635
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_100072.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1146284
dc.description.abstractمقدمه:. هدف این پژوهش، بررسی 16 هفته تمرین مبتنی بر سن بر قابلیت‌های جسمانی و عملکردی ویژه با استفاده از آزمون اختصاصی بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی میدانی بود. 18 کشتی‌گیر آزادکار پسر در دو گروه سنی 12-13 سال و 15-16 سال، 16 هفته تمرین اختصاصی سن محور را اجرا کردند. قبل و پس از دوره تمرینی، قدرت ایزومتریک قدرت عضلات پشت و پا، توان بالاتنه و عملکرد آزمودنی‌ها طی آزمون عملکردی ویژه کشتی (SWPT) در دو زمان دو دقیقه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل یافته‌ها با استفاده از آزمون من‌ویتنی و ویلکاکسون و سطح معنی‌داری P<0.05 با نرم‌افزار آماریSPSS نسخه 24 انجام شد.یافته‌ها: مقایسه‌ آزمون‌های SWPT در پی 16 هفته تمرین نشان داد که تنها در ایستگاه توان بی‌هوازی بهبود معنی‌داری مشاهده شد. آزمودنی‌های نوجوان در زمان اول آزمون SWPT 41.92درصد (P=0.003) و در زمان دوم 23.89 درصد (P=0.003) افزایش در توان را پس از 16 هفته تمرین نشان دادند. برای کودکان در زمان اول 75.38 درصدی و در زمان دوم 284.13 درصدی افزایش مشاهده شد. نتایج آزمون جداگانه پرتاب توپ نیز افزایش 15.79 درصدی و 27.68 درصدی به ترتیب در گروه نوجوانان و کودکان را به دنبال داشت. در میزان قدرت ایزومتریک در هر دو گروه تغییری ایجاد نشد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد اثربخشی تمرینات سن‌محور در رده‌های سنی قبل از بلوغ، مستلزم دوره‌های تمرینی در بازه‌های زمانی طولانی‌تر مبتنی بر ویژگی‌های نموی و تمرکز بر تمریناتی با اولویت هماهنگی‌های عصبی عضلانی و الگوی‌های حرکتی و تکنیکی است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2024.378681.1635
dc.subjectSWPTfa_IR
dc.subjectبلوغfa_IR
dc.subjectکودکfa_IR
dc.subjectنوجوانfa_IR
dc.subjectتمرینات سن محور واژهfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleبررسی نیمرخ آمادگی کشتی‌گیران آزادکار پسر نابالغ مبتنی بر عملکرد ویژه، متعاقب 16 هفته تمرین سن‌محورfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access Ifa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه بیومکانیک ورزشی و رفتار حرکتی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue3
dc.citation.spage39
dc.citation.epage54
nlai.contributor.orcid0000-0003-3075-1529
nlai.contributor.orcid0009-0000-5811-4340
nlai.contributor.orcid0000-0003-4031-4226


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد