تأثیر مکمل سازی آرژنین برتوالی پاسخ های برخی شاخص های بیوشیمیایی مردان شناگر استقامتی در دوره بازیافت

Abstract

مقدمه: بازیافت پس از تمرینات ورزشی و به‌خصوص فعالیت‌های استقامتی از مهم‌ترین دغدغه‌های ورزشکاران و مربیان است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دورة کوتاه‌مدت مکمل‌دهی ال‌آرژنین خوراکی بر توالی پاسخ‌های سطوح برخی شاخص‌های بیوشیمیایی در مردان شناگر استقامتی در دورة بازیافت است.روش پژوهش: 20 آزمودنی مرد شناگر استقامتی به‌ترتیب با میانگین و انحراف استاندارد سن 5/4±25/29 سال، وزن 5/7±06/78 کیلوگرم، شاخص تودة بدنی 69/3±99/23 کیلوگرم بر متر مربع، توان هوازی 1/3±41 میلی‌لیتر/کیلوگرم در دقیقه به‌صورت تصادفی به دو گروه مکمل (10 نفر) و دارونما (10 نفر) تقسیم شدند. در طول یک هفته روزانه هفت گرم آرژنین به گروه کنترل و گروه دیگر دارونما داده شد. در ابتدا و انتهای هفته آزمون 1500 متر شنای آزاد از آزمودنی‌ها به‌عمل آمد. خون‌گیری در زمان‌های استراحتی و دقیقه‌های پس از تمرین، 5، 30 و 60 انجام گرفت.یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر حاکی از آن است که مصرف خوراکی مکمل ال‌آرژنین به‌صورت کوتاه‌مدت سبب کاهش سطوح استراحتی هورمون انسولین و افزایش این هورمون بلافاصله پس از فعالیت شد. همین‌طور پس از 60 دقیقه هورمون رشد نیز افزایش نشان داد. افزون بر این کاهش هورمون کورتیزول در زمان 30 دقیقه و دقیقة 60 و افزایش هورمون تستوسترون را نشان داد (05/0P<). در سطوح متغیرهای دیگر تغییر معنی‌داری مشاهده نشد (05/0P>).نتیجه‌گیری: به‌طور کلی به‌نظر می‌رسد مصرف مکمل ال‌آرژنین می‌تواند تأثیرات سودمندی بر ریکاوری کوتاه‌مدت شناگران استقامتی داشته باشد.