مطالعه تعامل قوم لر با دولت ملی ایران و پنداشت آنها از قومیت و دولت ملی

Abstract

هدف: قوم لر یکی از اقوام باستانی ایران است که در مناطق غربی و جنوب‌غربی کشور، به‌ویژه در استان‌های لرستان، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام و بخش‌هایی از خوزستان و چهارمحال و بختیاری ساکن هستند. تاریخ تعامل قوم لر با دولت‌های مختلف ایران، از جمله دوره‌های صفویه، قاجار، پهلوی و جمهوری اسلامی فراز و نشیب‌های زیادی داشته است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر و تاثر و نوع رابطه قوم لر با دولت ملی ایران و همچنین ادراک آنها از مفهوم دولت ملی است. روش­شناسی: روش تحقیق این پژوهش، تاریخی–انتقادی است. اهمیت و ضرورت این پژوهش درک بهتر از روابط بین قومی و تاثیر آن بر همبستگی ملی و سیاست‌گذاری‌های دولت است. براین اساس پرسش اصلی این پژوهش این است که نوع رابطه قوم لر با دولت ملی ایران و ادراک این قوم از این مفهوم با توجه به تاثیر و تاثیری که از آن گرفته اند چگونه بوده است؟ یافته­ها: بر پایه رهیافت نظری این مقاله که محرومیت نسبی است، یافته­ها حاکی از آن است که درک قوم لر از دولت ملی ترکیبی از تجربه‌های تاریخی، فرهنگی و سیاسی است که نقش مهمی در شکل‌دهی به تعاملات و همکاری‌های آنها با دولت مرکزی ایفا می‌کند. قوم لر از زمان تاسیس دولت ملی در ایران، نوعی دیوار را در بین خود و حاکمیت احساس کرد که در زمان رضاشاه، این شکاف هویتی موجب تنش های بسیاری از جمله نبرد تامرادی بین دولت مرکزی و قوم لر و بویراحمدی­ها شد. این تنش­ها البته در بین دیگر اقوام مانند اعراب و کردها نیز با دولت مرکزی وجود داشت. در زمان پهلوی دوم نیز تقابل بین دولت ملی و قوم لر با ضریب کمتر وجود داشت و با وقوع انقلاب اسلامی، با توجه به مشارکت قوم لر، و عشایر بویراحمدی در جریان انقلاب اسلامی، نوعی تساهل بوجود آمد که البته نیاز به رفع برخی از نیازهای قوم لر از طرف دولت ملی در مناطق لر نشین وجود دارد