اثر محرک‌های زیستی بر تولید آلکالوئیدهای تروپانی در کشت ریشه‌های مویین گیاه داتوره (Datura innoxia)

Abstract

یکی از روش‌هایی که به منظور تولید ترکیبات دارویی گیاهی مورد توجه قرار گرفته است، کشت ریشه‌های مویین گیاهان دارویی است. گیاه داتوره (Datura innoxia) از گذشته تا کنون در درمان بیماری‌های مختلف مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور پژوهش حاضر با هدف کشت ریشه‌های مویین داتوره به منظور تولید آلکالوئیدهای تروپانی شامل هیوسیامین و اسکوپولامین و بررسی امکان افزایش تولید این ترکیبات دارویی بوسیله کاربرد محرک‌های زیستی متیل جاسمونات، عصاره مخمر و سالیسیلیک اسید انجام شد. بررسی اثر محرک‌های مختلف بر میزان رشد و تولید آلکالوئیدها در ریشه‌های مویین نشان داد که تیمار ریشه‌های مویین با محرک متیل جاسمونات در میزان رشد آنها تغییری ایجاد نکرد اما سبب افزایش 30 درصدی میزان تولید آلکالوئیدها نسبت به تیمار شاهد شد. همچنین میزان تولید آلکالوئیدها در تیمار ریشه‌های مویین با محرک عصاره مخمر به مدت 48 ساعت نسبت به شاهد تغییری نداشت اما کاربرد محرک سالیسیلیک اسید موجب افزایش چشمگیر میزان تولید هیوسیامین در ریشه‌های مویین شد. در مجموع این نتایج بیانگر آن است که کاربرد محرک‌های زیستی یکی از راهکارهای مهم به منظور افزایش میزان تولید ترکیبات آلکالوئیدی در کشت ریشه‌های مویین است. همچنین،کشت ریشه‌های مویین همراه با استفاده از محرک‌های مختلف می‌تواند به عنوان ابزاری مؤثر جهت تولید حداکثری ترکیبات دارویی مورد استفاده قرار گیرد.