اثر نانوذرات اکسیدروی، اکسیدمس و دی‌اکسیدسیلیکون بر مهار پوسیدگی انگور ناشی از قارچ‌های Aspergillus niger Tiegh.، Botrytis cinerea Pers. و Penicillium expansum Link. در شرایط دمای اتاق

Abstract

این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر نانوذرات اکسیدروی، اکسیدمس و دی‌اکسیدسیلیکون بر کنترل سه بیمارگر قارچی Aspergillus niger، Botrytis cinerea و Penicillium expansum روی انگور رقم شاهروردی در شرایط دمای اتاق در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی خوشه‌های انگور با نانو اکسیدروی و نانو دی‌اکسیدسیلیکون منجر به بیشترین مهار پوسیدگی انگورهای تلقیح شده با قارچ‌های A. niger و B. cinereal شد که تفاوت معنی‌داری نسبت به شاهد نشان داد. کمترین پوسیدگی نیز از محلول‌پاشی خوشه‌های انگور با نانو اکسیدروی و نانو اکسیدمس بر انگورهای تلقیح شده با P. expansum به‌دست آمد، بیشترین پوسیدگی نیز در انگورهای شاهد مشاهده شد. نانو اکسیدروی همچنین باعث افزایش مواد جامد محلول کل در میوه‌های انگور تلقیح شده با A. niger شد. حبه و ساقه انگورهای تلقیح شده با قارچ‌های مورد آزمایش پس از تیمار با نانوذرات اکسیدروی ظاهر بهتری نسبت به میوه‌های تیمار شده با سایر نانوذرات اکسید فلزی و شاهد داشتند. علاوه‌براین، میوه‌های تلقیح شده با A. niger و محلول‌پاشی شده با نانو اکسیدروی و نانو دی‌اکسیدسیلیکون، محتوای فنل بیشتری نسبت به سایرین داشتند. محتوای آنتوسیانین میوه‌های انگور تلقیح شده با B. cinerea و تیمار شده با نانو اکسیدروی به‌طور معنی‌داری بیشتر از میوه‌های محلول‌پاشی شده با سایر نانوذرات اکسید فلزی و شاهد بود. همچنین، در میوه‌های انگور تلقیح شده با A. niger و P. expansum، بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی به‌ترتیب از طریق محلول‌پاشی با نانو اکسیدروی و محلول‌پاشی با نانو اکسیدروی و نانو اکسیدمس به‌دست آمد.