پردازش داده‌ مغناطیس‌هوایی در محدوده استان تهران و مقایسه تطبیقی نتایج آن با لرزه‌خیزی و روندهای گسلی

Abstract

نرخ بالای فرسایش و رسوب‌گذاری علاوه‌بر گسترش فضاهای شهری و شهرک‌های صنعتی در حاشیه شهرهای بزرگ و کلان‌شهرها اغلب موجب مدفون‌شدن ساختارهای گسلی و یا از بین‌رفتن نشانگر‌های شناسایی آن است به‌گونه‌ای که شناسایی گسله‌ها در محدوده شهرهای بزرگ با روش‌های لرزه‌ای و زمین‌شناسی را با مشکل جدی روبه‌رو کرده است. در راستای حل این مسئله، بررسی خطواره‌های حاصل از مطالعه داده‌های مغناطیس هوایی می‌تواند رهیافتی مناسب برای شناسایی گسل‌های مدفون در نظر گرفته شود. انطباق این روش با کانون رویدادهای لرزه‌ای، تصویر بهتری از سرشت لرزه‌زمین‌ساختی روندهای گسلی، هندسه و ساختار عمقی آن را ارائه می‌دهد. در مطالعه حاضر داده‌های مغناطیس هوایی گستره استان تهران با استفاده از روش‌های برگردان قطب، مشتقات سویی، تبدیل فراسو و فیلتر گرادیان افقی بررسی و پردازش شده است. خطواره‌های شناسایی شده حاصل از بررسی تطبیقی ناهنجاری‌های مغناطیسی با روندهای گسلی و در خاتمه با توزیع زمین‌لرزه‌های محدوده استان تهران مقایسه و مورد بازبینی قرارگرفت. نتایج این بررسی‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از ساختارهای گسلی و رویدادهای لرزه‌ای منطبق بر خطواره‌های مغناطیسی هستند. به عبارت دیگر اغلب گسله‌های شناسایی شده منطقه، پی‌سنگ مغناطیسی را قطع کرده‌اند و بنابراین توانمندی ایجاد زمین‌لرزه بزرگ را دارند.