ارائه مدل مفهومی به منظور طراحی فضای اداری شهرداری با تاکید بر رویکرد اگزیستانسیال مبتنی بر ویژگی های جغرافیایی (مطالعه موردی:شهر شهرکرد)

Abstract

چگونگی طراحی محیط کار رابطه مستقیمی با افزایش یا کاهش عملکرد ساختمانی دارد و عواملی وجود دارد که اگر در طراحی محیط کار مورد توجه قرار نگیرد کارهای اداری به درستی انجام نمی­گیرد و در این صورت مواجهه با کاهش بهره­وری اداری است. ویژگی­های محیطی فضاهای کاری و تاثیر آن­ها روی کارمندان از اهمیت خاصی برخوردار است. برای افزایش بهره­وری در سازمان نیاز به تأمین شرایطی است که مهم­ترین آن عامل انسانی است و نیروی انسانی انگیخته شده برای انجام وظایف خود مهم­ترین عامل بهره­وری است. هدف اصلی این پژوهش «تبیین مدل بهینه طراحی فضاهای اداری شهرداری با رویکرد اگزیستانسیال متاثر از جغرافیای شهرکرد» است. براین اساس در این پژوهش این سوال که مدل بهینه طراحی فضاهای اداری شهرداری با رویکرد اگزیستانسیال متاثر از جغرافیای شهرکرد کدام است مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق در مرحله نظری «توصیفی- تحلیلی» و در مرحله بیان یافته­ «روش پیمایشی» بوده است و متغیرهای محیطی فضاهای اداری که با شاخص­های روانشناسی وجودی تطبیق داده شده­اند، در این پرسشنامه مورد سوال قرار گرفته­اند. پس از پاسخ­گویی و تکمیل پرسشنامه­ها توسط جامعه­ مطالعاتی، داده­ها و اطلاعات حاصل از پرسشنامه­ها در نرم­افزارهای تحلیلی Amos و spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاصل از پژوهش بر ساختمان­های اداری نشان داده که مهم­ترین پارامترهای محیطی اثرگذار بر عملکرد نیروی انسانی در محیط­های اداری عبارتند از: رنگ، روشنایی، سطح آلودگی صوتی، دید و منظر، کیفیت هوای داخلی و آسایش حرارتی، طراحی، انعطاف­پذیری، برقراری ارتباط، چیدمان فضای کار و مبلمان، رطوبت و ... که در دو گروه مولفه­های روانی و فیزیکی قابل دسته­بندی می­باشند.