تأثیر ویژگی‌های شخصیتی پنج‌گانه NEO-FFI بر کنترل درونی پدیده مجرمانه: مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد

Abstract

این پژوهش در پرتو نظریه خودکنترلی گاتفردسون و هیرشی و با بهره‌گیری از نظریه شخصیت پنج عاملی، درصدد ارزیابی تأثیر ویژگی‌های شخصیتی پنج‌گانه NEO-FFI بر کنترل درونی جرم می‌باشد. پژوهش پیش‌رو به روش توصیفی و از نوع همبستگی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد هستند که از این میان، با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی‌شده نسبی و در پرتو فرمول حجم نمونه کوکران، 385 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه پنج عاملی NEO و پرسشنامه فرم کوتاه خودکنترلی تانجی است. ماتریس همبستگی متغیرهای پژوهش نشان می‌دهد که خودکنترلی با روان‌رنجوری و برون‌گرایی رابطه معکوس و با تجربه‌گرایی، سازش‌پذیری و وجدان‌گرایی رابطه مستقیم دارد. یافته‌های حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نیز ثابت کرد که از میان پنج متغیر اصلی شخصیت، چهار متغیر سازش‌پذیری، روان‌رنجوری، برون‌گرایی و وجدان‌گرایی توانایی پیش­بینی خودکنترلی را دارﻧﺪ.