ارزیابی و تحلیل وضعیت اشتغال در شهرهای جدید (نمونه موردی: شهر جدید بهارستان)

Abstract

رشد روزافزون جمعیت شهرها، مسائل و مشکلات بسیاری ازجمله آلودگی هوا، بیکاری، توسعه ناموزون و ... را برای شهرها به وجود آورده است. اگرچه برنامه‌ریزان امور شهری، ایجاد شهرهای جدید را یکی از راه‌های حل مسائل و مشکلات شهرها دانسته‌اند، تاکنون شهرهای جدید انتظارهای مورد نیاز را برآورده نکرده‌اند و یکی از دلایل برآورده‌نکردن نیازها، عدم وجودنداشتن زمینه اشتغال برای ساکنان این شهرها است. عمدتاً شهرهای جدید در ایران به مادرشهرها وابسته هستند و بیشتر نقش خوابگاهی دارند. ساکنان این شهرها معمولاً در مادرشهرها و شهرهای اطراف مشغول به فعالیت هستند. هدف پژوهش حاضر، تحلیل وضعیت اشتغال در شهر جدید بهارستان است. روش پژوهش، توصیفی - تحلیلی و مبتنی بر داده‌های کتابخانه‌ای و میدانی است. برای سنجش متغیرهای پژوهش از ابزار پرسش‌نامه، و اطلاعات طرح جامع و تفصیلی شهر بهارستان و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون های مجذور اتا، رگرسیون خطی و... استفاده شده است. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهند که بین اشتغال در بخش‌های کشاورزی، صنعت و اندازه شهر بهارستان رابطه معناداری وجود ندارد ولی بین اندازه شهر با اشتغال در بخش خدمات رابطه معناداری وجود دارد. از طرفی ساکنان شاغل شهرجدید بهارستان نسبت به کسانی که بیرون از شهر بهارستان اشتغال دارند، رضایت شغلی بیشتری دارند. همچنین نتایج نشان می‌دهند که شهر جدید بهارستان در ایجاد اشتغال موفق نبوده است.