حقّ انصراف مصرف‌کننده درصورت پرداخت با بیت‌کوین در حقوق ایران و اتحادیۀ اروپا

Abstract

بیت‌کوین مهم‌ترین و شناخته‌ شده‌ترین شکل ارز دیجیتال است که به‌وسیلۀ هیچ نهاد واحدی، تولید یا پشتیبانی نمی‌شود. یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز، بدون بانک مرکزی یا مدیریت واحد است تولید آن به صورت غیرمتمرکز انجام ‌می‌شود و ارزش آن تنها از این واقعیت ناشی ‌می‌شود که جامعه‌ای درحال‌رشد وجود دارد که ارزشی را به آن نسبت می‌دهد و انتخاب می‌کند با استفاده از این وسیلۀ پرداخت مبتکرانه معامله کند. بااین‌حال اهمیت آن ‌به‌ویژه در‌زمینۀ تجارت الکترونیک در حال افزایش است.هدف اصلی این مقاله بررسی حقّ انصراف مصرف‌کننده است، ‌همان‌طور‌که در دستورالعمل حقوق ‌مصرف‌کننده (دستورالعمل 2011/83(/EU و در مادۀ 37 قانون تجارت الکترونیک 1382 آمده است. به‌طور خاص، بررسی ‌می‌شود که آیا پرداخت ‌مصرف‌کننده با استفاده از بیت‌کوین می‌تواند مانعی برای حمایت از ‌مصرف‌کننده باشد؟ باتوجه‌به حقّ انصراف ارائه‌شده به‌وسیلۀ دستورالعمل و قانون فوق در موارد قراردادهای دور و خارج از محل، علاوه‌بر این، پیامدهای اعمال حقّ انصراف، ‌به‌ویژه دررابطه‌با بازپرداخت، مورد بررسی قرار می‌گیرد. نگرانی‌های اصلی، از ماهیت حقوقی مورد مناقشۀ بیت‌کوین و نوسانات بالای ارزش آن و ممنوعیت مبادلۀ آن ناشی ‌می‌شود.