محدودۀ اعمال حقبرفراموشی در فضای سایبر، با تمرکز بر رویۀ دیوان دادگستری اتحادیۀ اروپا
نوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
امروزه حقبرفراموشی یکی از مهم‌ترین حقوقی است که نظام‌های حقوقی گوناگون برای اشخاص موضوع‌داده در نظر گرفته‌اند. اگر‌چه در تعریف این حق، عموماً اشتراک زیادی بین متون حقوقی دول مختلف به‌چشم می‌خورد، لیکن درخصوص محدودۀ اعمال آن ازسوی دولت‌ها همواره ابهامات و اختلافات زیادی وجود داشته است؛ بنابراین، پژوهش حاضر در تلاش است تا با بهره‌گیری از منابع کتابخانه‌ای و کاربست روش تحلیلی و توصیفی، با نظر به رویۀ قضایی دیوان دادگستری اتحادیۀ اروپا به بررسی محدوده‌ای که این نهاد منطقه‌ای برای اعمال این حق در نظر گرفته، بپردازد. درنهایت یافته‌های این پژوهش حاکی ازآن است که علی‌رغم قابلیت اعمال آرای دیوان نسبت به کل قلمرو اتحادیه، مطابق نظر این نهاد قضایی، حقبرفراموشی صرفاً باید در محدودۀ کشور محل اقامت اصلی او اعمال شود و همچنین دیوان حذف پیوندهای مرتبط‌‌‌‌با وی را در قلمرو کل اروپا ویا مقیاس‌جهانی مجاز نمی‌داند، مگر در شرایطی که وابسته‌به معیارهایی مانند نقش فرد در زندگی اجتماعی، ماهیت خاص و حساس داده‌ها و اولویت داشتن حقوق اساسی وی برای داشتن زندگی خصوصی نسبت به حقّ عموم مردم در‌جهت دسترسی به اطلاعات او، محدوده‌ای وسیع‌تر (اعم‌از منطقه‌ای یا جهانی) برای اعمال این حق در نظر گرفته شود.
کلید واژگان
حقبرفراموشیحقوق بشر
دیوان‌دادگستری اتحادیۀ اروپا
شخص موضوع‌داده
مقررات عمومی حفاظت از داده
حقوق عمومی و بین الملل
شماره نشریه
47تاریخ نشر
2024-06-211403-04-01
ناشر
دانشگاه علامه طباطبائیAllameh Tabataba’i University
سازمان پدید آورنده
استادیار گروه حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران.دانشجوی دکتری رشته حقوق بین الملل، دانشگاه قم، قم، ایران.
شاپا
2345-35832476-6232
