بررسی رابطه بین ویژگی‌های غیرکالبدی فضای باز مجتمع‌های مسکونی با سلامت روان سالمندان (مورد پژوهی: مجتمع‌های مسکونی شهر اصفهان)

Abstract

هدف: پژوهش حاضر در پی آن است تا رابطه بین ویژگی‌های غیرکالبدی فضای باز مجتمع‌های مسکونی با سلامت روان سالمندان را در شهر اصفهان مورد بررسی قرار دهد. روش تحقیق: این پژوهش از نوع پژوهش‌های کاربردی بوده و روش تحقیق آن برگرفته از راهبردهای کمی در قالب شیوه همبستگی است. مولفه‌‌های غیرکالبدی فضای باز به روش‌های اسنادی و تحلیل محتوا و از مطالعات پیشین استخراج شدند. گردآوری اطلاعات با استفاده از مشاهده و پرسشنامه محقق‌ساخته به صورت بسته و باز انجام گرفته و به کمک آزمون t تک نمونه‌ای و تحلیل عاملی رابطه بین ویژگی‌های غیرکالبدی فضای باز مجتمع مسکونی با سلامت روان سالمندان بررسی می‌شود. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند که بین مولفه‌های غیرکالبدی تعاملات اجتماعی، آسایش و امنیت و فعالیت‌ها با سلامت روان سالمندان در هر سه مجتمع مسکونی منتخب، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق چنین به نظر می‌رسد که بین انواع الگوهای طراحی فضای باز مجتمع مسکونی با امکان برقراری ارتباط میان ساکنین و بالا رفتن میزان صمیمیت آنها رابطه وجود دارد. الگوهای مختلط و محیطی دارای تأثیری مثبت و الگوی نواری تأثیر منفی بر این موضوع دارد. مکانیابی فضای باز در ورودی ساختمان یا پشت ساختمان نیز بر این موضوع تأثیرگذار است. این موضوع در خصوص امکان استفاده از محوطه در فصول مختلف سال نیز صدق میکند. همچنین میزان تعاملات اجتماعی و صمیمیت میان افراد بر احساس آسایش محیطی و رضایت آنها از فضای باز مجتمع مسکونی موثر ارزیابی می‌شود.