دیباچهای بر ارزیابی عملکرد انقلاب اسلامی ایران در بنیانگذاری
(ندگان)پدیدآور
فتاحی, سجادنوع مدرک
Textبخش ویژه انقلاب
زبان مدرک
فارسیچکیده
انقلاب 1357، همانند تمامی انقلابهای سیاسی دو هدف داشت: نخست براندازی نظم سیاسی پیشین و دیگری بنیانگذاری نظم سیاسی نوینی که مدعی بود آینده بهتری را برای ایران و ایرانیان به ارمغان خواهد آورد. قضاوت در مورد کامیابی و یا عدم کامیابی یک انقلاب در براندازی نظم سیاسی پیشین نیازمند کندوکاو چندانی نیست؛ فروپاشی نظام سیاسی مستقر، بارزترین نمود کامیابی یک انقلاب در دستیابی به هدف نخست است. از این منظر انقلاب 1357 ایران، کامیاب بوده است؛ چرا که به طور کلی مهری بود بر پایان نظام کهن پادشاهی در ایران با تمامی نقاط قوت و ضعفش. اما پس از فروپاشی سیستم سیاسی پیشین، چالشی مهم واساسی پیشروی انقلابها قرار میگیرد که بر مشروعیت آنها در سالهای بعد و وضعیت کشورهایی که در آنها این انقلابها رخ داده است اثرگذار است: چالش بنیانگذاری سیستم حکمرانی نوین. اقتصادی، اجتماعی، محیط زیستی، نظامی و سیاسی (داخلی و خارجی) بر پایداری کشورها اثرگذارند و وضعیت کلی کشور با توجه به هر یک از این ابعاد، جایگاه آن را در فضای حالت پایداری مشخص میکند.
کلید واژگان
انقلابسیستم های حکمرانی
فضای حالت
پایداری
سیاست اجتماعی و فرهنگی
شماره نشریه
26تاریخ نشر
2018-04-211397-02-01
ناشر
مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوریCenter of Strategic Studies
سازمان پدید آورنده
تحلیل گر ارشد مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوریشاپا
2538-50382538-4929




