اثرپروتکل‌های متفاوت تمرینات کششی ایستا بر قدرت اکستنسورهای زانو و دامنه حرکتی مفصل ران در دانشجویان دختر تربیت بدنی

Abstract

<strong>هدف</strong>: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات کششی ایستا با زمان­های مختلف بر دامنه حرکتی مفصل ران و قدرت حرکت اکستنشن زانو در دختران دانشجوی رشته تربیت بدنی بود. <strong>روش پژوهش</strong>: آزمودنی­های این پژوهش 11 دختر دانشجوی رشته تربیت بدنی دانشگاه رازی با میانگین سنی 4/19 و میانگین وزنی 1/55 بودند که به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. آزمودنی­ها با فواصل زمانی2 تا3 روز به ترتیب تصادفی در 4 شرایط تمرینی مختلف شامل 4 ست 15 ثانیه‌ای، 4 ست30 ثانیه­ای، 16 ست 15 ثانیه­ای، و 16 ست 30 ثانیه­ای تمرینات کشش ایستا و همچنین شرایط کنترل شامل 8 دقیقه استراحت شرکت کردند. پیش و پس از شرایط استراحتی یا تمرینی در هر جلسه دامنه حرکتی مفصل ران و قدرت اکستنسورهای زانو اندازه­گیری شد. <strong>یافته‌ها</strong>: یافته­ها نشان داد که دامنه حرکتی مفصل ران در همه پروتکل­های تمرینات کششی به طور معنی­داری افزایش یافت (05/0 P<)، اما در گروه کنترل اثر معنی­داری بر دامنه حرکتی مفصل مشاهده نشد. تفاوت معنی­داری بین اثر پروتکل­های مختلف در افزایش دامنه حرکتی مفصل ران وجود نداشت. هیچیک از پروتکل­های تمرینات کششی به­طور معنی­داری قدرت عضله چهارسرران را کاهش ندادند اما در گروه کنترل قدرت عضلانی چهارسرران به­طور معنی­داری کاهش یافت(05/0 P<). <strong> نتیجه گیری</strong>: پروتکل‌های کوتاه مدت تمرینات کششی می‌توانند باعث افزایش دامنه حرکتی مفصل ران شوند بدون تاثیر منفی بر قدرت اکستنسورهای زانو.