بررسی آثار حاد تمرین استقامتی با وزنه بر برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی در مردان میانسال دارای اضافه وزن

Abstract

<strong>مقدمه و هدف: </strong>بیماری­های قلبی عروقی از عمده­ترین عوامل مرگ و میر در اکثر کشورها به شمار می­آیند. این بیماری‌ها با مقادیر بالای TC، TG، LDL و مقادیر پایین HDL پلاسما همراه هستند. هدف از این پژوهش بررسی آثار حاد تمرین استقامتی با وزنه بر برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی در مردان میانسال دارای اضافه وزن می­باشد. <strong>روش شناسی: </strong>در طرح یک گروهی با آزمون­های مکرر، 12 مرد دارای اضافه وزن (30>BMI>25) به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت داشتند. با فواصل زمانی یک هفته و به ترتیب تصادفی، حالت کنترل و تمرین استقامتی با وزنه انجام شد. تمرین استقامتی با وزنه انجام هشت حرکت اصلی با 40 درصد (1RM)، در سه نوبت، با فاصله 60 ثانیه، با 20 تکرار بود. فاصله بین حرکات مختلف 90 ثانیه بود. پیش از تمرین، بلافاصله و سه ساعت پس از تمرین نمونه­های خونی جمع­آوری شد. <strong>یافته­ها</strong>: تمرین استقامتی با وزنه باعث افزایش معناداری در مقادیر TC، TG، HDL و LDL بلافاصله پس از تمرین شد. علاوه بر این، مقادیر TG و HDL سه ساعت پس از تمرین نیز نسبت به پیش آزمون افزایش معناداری نشان داد. مقادیر TC و LDL سه ساعت پس از تمرین به ترتیب افزایش و کاهش یافت. با این وجود این افزایش و کاهش از نظر آماری معنادار نبود. <strong>نتیجه­گیری:</strong> به طور کلی، می­توان گفت که تمرین استقامتی با وزنه با افزایش معنادار در مقادیر TG و HDL سه ساعت پس از تمرین می­تواند برای افرادی که دارای سطوح اولیه پایین HDL هستند مفید باشد.