مرور روشهای بررسی بازده واولکانش لاستیک‌های پخت شده

Abstract

بازیافت مواد لاستیکی و تایرها در سراسر جهان به دلیل افزایش هزینه‌های مواد اولیه، کاهش منابع و آگاهی فزاینده از مسائل زیست‌محیطی از اهمیت روبه‌رشدی برخوردار است. در حال حاضر دو مسیر اصلی برای بازیافت تایرها و قطعات لاستیکی متداول است. روش اول استفاده مجدد بصورت کاربرد ثانویه قطعات مستعمل است و روش دوم بازیافت مواد اولیه قطعات بصورت استفاده مجدد از پودر یا مواد پلیمری احیاء شده لاستیکی است. روش دوم بازیافت مواد اولیه قطعات شامل دو شیوه اصلی احیاء و واولکانش است. احیاء به بازیافت ماکروسکوپی مواد به صورت پودر ذرات لاستیکی پخت شده بدون تفکیک پایه مشخص برای ماده پودر لاستیکی حاصل اطلاق می‌شود و واولکانش روش بازیافتی میکروسکوپی و گزینشی برای شکست پیوندهای عرضی گوگردی موجود در قطعات لاستیکی است. به عبارت دیگر در بازیافت بروش احیاء زنجیره اصلی پلیمر که تأمین کننده خواص مکانیکی است، شکسته می‌شود و افت خواص ماده اولیه پذیرفته شده است. درحالیکه در بازیافت بروش واولکانش سعی بر حفظ سلامت و جرم مولکولی زنجیره اصلی پلیمر تا حد امکان به منظور استخراج خواص بالاتر پلیمر لاستیکی بازیافتی است و در این حالت صرفا تمرکز بر تخریب پیوندهای عرضی گوگردی بین زنجیره‌های پلیمر است. در این مقاله روشها و مدلهای توسعه یافته برای این منظور توسط محققین مورد مطالعه و تدوین قرار گرفته است.