بررسی عوامل موثر بر افزایش و ارتقاء احساس امنیت زنان درفضاهای شهری نمونه موردی مناطق 5 و 6 شهرداری تبریز

Abstract

شهر فضایی برای استفاده همه اقشار جامعه می باشد. فقدان احساس امنیت در میان زنان یک جامعه باعث کمرنگ تر شدن حضور آنها خواهد شد. مقاله حاضر با هدف سنجش عوامل موثر بر ارتقاء احساس امنیت زنان در فضاهای شهری تبریز انجام شده است . هدف ، بررسی رابطه بین متغیرهای زمینه ای شامل سن، تحصیلات، تعداد افراد خانواده ، محل تولد و متغیرهای مستقل شامل وجود فضاهای قابل دفاع ، دسترسی پذیری محیط شهری و نقش مدیریت شهری بر افزایش احساس امنیت زنان می باشد. نمونه مورد مطالعه از بین زنان ساکن دو منطقه شهر تبریز با پاسخگویی به پرسشنامه ها مورد تحلیل قرار گرفته اند و نتایج از طریق نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل توصیفی و استنباطی قرار گرفته است . نتایج تحلیل نشان داد در بین متغیرهای زمینه ای سن و تحصیلات و محل تولد زنان ارتباط معناداری با افزایش احساس امنیت آنان ندارد و با افزایش یا کاهش سن و تحصیلات زنان ، و شهری یا روستایی بودن آنان احساس امنیت آنان تغییر معناداری پیدا نمیکند. اما بین تعداد اعضای خانواده و افزایش احساس امنیت زنان ارتباط معنادار معکوس وجود دارد. یعنی با افزایش تعداد اعضای خانواده احساس امنیت زنان کاهش و ترس و واهمه آنان از فضاهای شهری افزایش پیدا میکند و بالعکس . بین ایجاد فضاهای قابل دفاع در شهر و افزایش امنیت محیطی زنان و همچنین بین دسترسی محیطی در شهرها و ارتقاء امنیت محیطی و حمایت مدیریت شهری رابطه معناداری به نظر می رسد.